Opisy zagrożeń zawodowych
OBCIĄŻENIA TERMICZNE W ŚRODOWISKU PRACY

 

OBCIĄŻENIA  TERMICZNE  W ŚRODOWISKU  PRACY


Między człowiekiem a środowiskiem zachodzi nieustanna wymiana ciepła Odbywa się ona czterema drogami: przez przewodzenie, konwekcję, promieniowanie oraz odparowywanie potu. Tego rodzaju przepływy ciepła zależą od pewnej liczby charakterystyk fizycznych otoczenia. Są to: temperatura powietrza, średnia temperatura promieniowania, ciśnienie pary wodnej i prędkość ruchu powietrza. Ponieważ do prawidłowego działania wszystkich funkcji organizmu jest konieczne utrzymanie stałej ciepłoty ciała, muszą istnieć odpowiednie mechanizmy, które pozwalają organizmowi wytworzyć niezbędną ilość ciepła lub też odprowadzić jego nadmiar. Mechanizmy te, uruchamiane za pomocą niezależnego mechanizmu termoregulacji, nie zawsze mogą podołać obciążeniom termicznym, na jakie narażony jest organizm ze strony środowiska. Konsekwencją takiego stanu jest nieuchronny wzrost temperatury wnętrza ciała w środowisku gorącym lub jej spadek w środowisku zimnym. Projektując warunki środowiska termicznego na stanowiskach pracy należy dążyć do osiągnięcia optymalnego samopoczucia pracowników - komfortu cieplnego. Odczucia cieplne człowieka odnoszą się głównie do równowagi cieplnej całego ciała. Na równowagę wpływa aktywność fizyczna człowieka, odzież, jaką ma na sobie, jak również parametry otoczenia: temperatura powietrza, średnia temperatura promieniowania, prędkość przepływu powietrza i wilgotność powietrza
 

 

NORMY TECHNICZNE

– PN-EN ISO 9886:2005 Ergonomia. Ocena obciążenia termicznego na podstawie pomiarów fizjologicznych (oryg.)

– PN-EN ISO 12894:2002 Ergonomia środowiska termicznego. Opieka medyczna nad ludźmi eksponowanymi na ekstremalne środowiska gorące i zimne (oryg.)

– PN-EN ISO 13731:2002 Ergonomia środowiska termicznego. Słownictwo i symbole (oryg.)

– PN-EN ISO 7726:2002 Ergonomia środowiska termicznego – Przyrządy do pomiaru wielkości fizycznych (oryg.)

– PN-EN ISO 8996:2005 Ergonomia środowiska termicznego – Określanie tempa metabolizmu (oryg.)

– PN-EN ISO 9920:2009 Ergonomia środowiska termicznego – Szacowanie izolacyjności cieplnej i oporu pary wodnej zestawów odzieży (oryg.)

– PN-EN ISO 11079:2008 Ergonomia środowiska termicznego – Wyznaczanie i interpretacja stresu termicznego wynikającego z ekspozycji na środowisko zimne z uwzględnieniem wymaganej izolacyjności cieplnej odzieży (IREQ) oraz wpływu wychłodzenia miejscowego (oryg.)

– PN-EN ISO 13732-3:2009 Ergonomia środowiska termicznego – Metody oceny reakcji człowieka na dotknięcie powierzchni – Część 3: Powierzchnie zimne (oryg.)

– PN-EN 342:2006/AC: 2008 Odzież ochronna – Zestawy odzieży i wyroby odzieżowe chroniące przed zimnem

– PN-EN 511:2009 Rękawice chroniące przed zimnem

– PN-EN ISO 10551:2002 Ergonomia środowiska termicznego – Ocena wpływu środowiska termicznego z zastosowaniem skal osądu subiektywnego (oryg.)

– PN EN 27243:2005 środowiska gorące. Wyznaczenie obciążenia termicznego działającego na człowieka podczas pracy, oparte na wskaźniku WBGT

– raport techniczny ISO/TS 14415:2005 Ergonomics of the thermal environment. Application of international standards to people with special requirements (Ergonomia środowiska termicznego. Zastosowanie norm międzynarodowych w przypadku osób ze specjalnymi wymaganiami).