BEZWODNIK FTALOWY
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaBezwodnik ftalowy
Numer CAS85-44-9
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
pary i frakcja wdychalna
NDS: 1 mg/m3
NDSCh:2 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04499:2019-10
PIMOŚP 2016, nr 1(87)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 148,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: ostry, duszący
Temperatura topnienia: 131,2°C
Temperatura wrzenia: 284,5°C
Temperatura zapłonu:
- w zamkniętym tyglu: 152°C
- w otwartym tyglu: 165°C
Temperatura samozapłonu: 580°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,7% obj.
- górna: 10,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,72% obj.
Dolna granica wybuchowości pyłu: 12,6 g/m3
Minimalna energia zapłonu: 15 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 1,527 g/cm3
Gęstość par względem powierza: 5,1
Prężność par:
- w temp. 95°C: 1,33 hPa
- w temp. 135°C: 9,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,6 mg/m3
- w temp. 30°C: 7,6 mg/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,61% wag. (powoli hydrolizuje do kwasu ftalowego)
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze, estrach, ketonach, benzenie, pirydynie
Właściwości dodatkoweLepkość w temp. 155°C: 1,125 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 27°C: 1,1 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 441,7 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 159 J/g
Ciepło spalania: -22,16 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 4020 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca i uczulająca.

Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: pył i pary wywołują łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból gardła, chrypkę, ryzyko skurczu głośni, krwawienie z nosa. Po kilku godzinach (4-6) może wystąpić zapalenie płuc (pneumonitis z nadwrażliwości).


Skażenie skóry, zwłaszcza wilgotnej, substancją stałą lub roztworem wywołuje ból, oparzenie chemiczne.

Skażenie oczu wywołuje ból i przekrwienie spojówek, może nastąpić uszkodzenie rogówki.

Drogą pokarmową może wywołać oparzenia chemiczne błony śluzowej przewodu pokarmowego, prawdopodobnie krwawienia z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzane narażenie na pary i pył może wywołać astmę oskrzelową, przewlekłe zapalenie oskrzeli; przewlekłe zapalenie spojówek; uczuleniowe zmiany skórne.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent w kapsułkach do podawania inhalacyjnego, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, pyralgina do podawania pozajelitowego.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. W razie duszności podawać tlen do oddychania; jeżeli u poszkodowanego wystąpiła chrypka, niemożność mówienia, świszczący oddech, uczucie duszenia się, podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni, pomimo podania Atroventu, podać do inhalacji deksametazon, założyć stałą drogę dożylną. Objawy skurczu oskrzeli ("astmatyczne") uzasadniają podanie hydrokortyzonu dożylnie. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko wystąpienia zapalenia płuc po kilku godzinach od momentu zatrucia.

SKAŻENIE SKÓRY

roztworem

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Mechanicznie usunąć substancję stałą, która dostała się na skórę. Zdjąć odzież. Obmyć skórę obfitą ilością ciepłej wody, najlepiej bieżącej, przez 15 minut. Nie stosować mydła, jeśli są oparzenia. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
Można podać środki przeciwbólowe, np. pyralginę. Zapewnić pomoc dermatologa lub chirurgiczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy przez 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, lub roztworem soli fizjologicznej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna pilna konsultacja okulistyczna.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów; podać do picia białko jaj kurzych lub mleko.
Pomoc lekarska:
W razie bólów można podać pozajelitowo pyralginę. W każdym przypadku zatrucia transport karetką reanimacyjną PR do szpitala z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.Niezbędne leki: tlen, Atrovent w kapsułkach do podawania inhalacyjnego, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, pyralgina do podawania pozajelitowego.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. W razie duszności podawać tlen do oddychania; jeżeli u poszkodowanego wystąpiła chrypka, niemożność mówienia, świszczący oddech, uczucie duszenia się, podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni, pomimo podania Atroventu, podać do inhalacji deksametazon, założyć stałą drogę dożylną. Objawy skurczu oskrzeli ("astmatyczne") uzasadniają podanie hydrokortyzonu dożylnie. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko wystąpienia zapalenia płuc po kilku godzinach od momentu zatrucia.

SKAŻENIE SKÓRY

roztworem

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Mechanicznie usunąć substancję stałą, która dostała się na skórę. Zdjąć odzież. Obmyć skórę obfitą ilością ciepłej wody, najlepiej bieżącej, przez 15 minut. Nie stosować mydła, jeśli są oparzenia. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
Można podać środki przeciwbólowe, np. pyralginę. Zapewnić pomoc dermatologa lub chirurgiczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy przez 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, lub roztworem soli fizjologicznej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna pilna konsultacja okulistyczna.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów; podać do picia białko jaj kurzych lub mleko.
Pomoc lekarska:
W razie bólów można podać pozajelitowo pyralginę. W każdym przypadku zatrucia transport karetką reanimacyjną PR do szpitala z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.
INFORMACJE DODATKOWE