| Nazwa | Tetrahydrofuran | | Numer CAS | 109-99-9 | | Synonimy | czterowodorofuran, 1,4-epoksybutan, tlenek czterometylenu |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Carc. 2 (Rakotwórczość kat.2), H351;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P370 + P378: W przypadku pożaru: Użyć … do gaszenia ….
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH019: Może tworzyć wybuchowe nadtlenki.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 150 mg/m3 | | NDSCh: | 300 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04481:2017-10
PiMOŚP 2015, nr 4(86) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 72,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: eterowy
Temperatura topnienia: -108,5°C
Temperatura wrzenia: 64°C
Temperatura zapłonu: -21,5°C
Temperatura samozapłonu: 215°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,5% obj.
- górna: 12,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,68% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,89 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,5
Prężność par:
- w temp. 20°C: 200 hPa
- w temp. 30°C: 280 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 592 g/m3
- w temp. 30°C: 800 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: miesza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholach, estrach, ketonach | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 268°C
Ciśnienie krytyczne: 5,19 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4070
Lepkość w temp. 20°C: 0,486 mPa s
Ciepło właściwe: 1,96 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 410,5 J/g
- w temp. 25°C: 432,2 J/g
Ciepło spalania: -43,7 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 7,3-10,2 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1650 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 62982,5 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 74979,2 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, w dużych stężeniach działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary mogą spowodować łzawienie oczu, uczucie drapania w gardle, kaszel; w dużych stężeniach, znacznie przekraczających wartości dopuszczalne; wywołuje śpiączkę.
Skażenie skóry powoduje umiarkowane jej podrażnienie oraz objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać łzawienie i przekrwienie spojówek.
Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, ułożyć w pozycji dowolnej. Zapewnić spokój. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. Na uszkodzoną (zaczerwienioną) skórę założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Nie podawać mleka, tłuszczów ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
