| Nazwa | 2-Metylo-4,6-dinitrofenol | | Numer CAS | 534-52-1 | | Synonimy | 4,6-dinitro-o-krezol; dwunitro-o-krezol; DNOK; DNOK (ISO); |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Acute Tox. 2* inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310;
Acute Tox. 2*, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |      | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P264: Dokładnie umyć … po użyciu.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH044: Zagrożenie wybuchem po ogrzaniu w zamkniętym pojemniku.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,05 mg/m3 | | NDSCh: | 0,4 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04485:2017-10
PIMOŚP 2016, nr 1 (87) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 198,13
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: żółta
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 85,5 °C
Temperatura wrzenia: 312 °C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy
Temperatura samozapłonu: 400 °C (pył zawieszony w powietrzu)
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 25 g/m3
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,1 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 8,3
Prężność par w temp. 20 °C: 0,014 Pa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 0,03 g
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w acetonie, benzenie, chloroformie, eterze, metanolu | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 10 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1000 mg/kg
TDL0 (człowiek, doustnie) - 7,5 mg/kg (7 dni)
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja drażniąca, bardzo toksyczna - o działaniu ogólnoustrojowym szczególnie dla układu oddechowego, układu nerwowego, wątroby i nerek.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, ból i zawroty głowy, nudności, wymioty, splątanie, senność, przyspieszenie czynności serca i oddechu, zaburzenia rytmu serca, wzrost temperatury ciała, wzmożoną potliwość, zaczerwienienie skóry, sinicę; możliwość wystąpienia drgawek, obrzęku płuc oraz utraty świadomości.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból, żółte zabarwienie, możliwość wystąpienia zmian martwiczych oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Niezależnie od drogi zatrucia może spowodować uszkodzenie wątroby i nerek. Skutkiem ostrego zatrucia mogą być zaburzenia psychiczne - ostre psychozy.
Objawy zatrucia przewlekłego: kaszel, bóle głowy, niepokój, uczucie zmęczenia, podwyższona temperatura ciała, nadmierna potliwość, utrata masy ciała oraz zmiany we krwi pod postacią neutropenii. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, Relanium, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie utajenia objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć jałowy opatrunek na ewentualne oparzenia. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR, z zapewnieniem pomocy dermatologicznej lub chirurgicznej, oraz konieczność hospitalizacji ze względu na wchłanianie przez skórę i ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
