KWAS CHLOROWY(VII)
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaKwas chlorowy(VII)
Numer CAS7601-90-3
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPOx. Liq. 1 (Substancja ciekła utleniająca), H271;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H271: Może spowodować pożar lub wybuch; silny utleniacz.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
P371 + P380 + P375: W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości: Ewakuować teren. Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1 mg/m3
NDSCh:3 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PiMOŚP 1997, z. 17
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 100,5
Stan skupienia w temp. 20°C: oleista, dymiąca ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia:
- bezwodny: -101°C
- roztwór 70 ÷ 72-procentowy: -18°C
Temperatura wrzenia:
- bezwodny: rozkład
- roztwór 72-procentowy: 203°C
- roztwór 50-procentowy: 132,4°C
Gęstość w temp. 25°C:
- bezwodny: 1,77 g/cm3
- roztwór 72-procentowy: 1,70 g/cm3
- roztwór 50-procentowy: 1,40 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,4
Prężność par w temp. 20°C: 39 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 161 g/m3
- w temp. 39°C: 290 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: bez ograniczeń (z wydzieleniem ciepła)
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z chloroformem, kwasem octowym, benzenem, nitrometanem
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1100 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca i drażniąca.

Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy (u zwierząt doświadczalnych).

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par, z których uwalnia się chlor, wywołuje łzawienie, ból, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, zaburzenia oddychania, obrzęk płuc.

Skażenie oczu powoduje oparzenia chemiczne aparatu ochronnego oka i gałki ocznej z ryzykiem trwałych uszkodzeń. Oblanie skóry powoduje zaczerwienienie, ból, oparzenia chemiczne. Zatrucie

Drogą pokarmową wywołuje oparzenia błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku i dalszych części przewodu pokarmowego, wymioty, bóle brzucha, krwotoki z przewodu pokarmowego z ryzykiem perforacji oraz spadek ciśnienia tętniczego krwi z ryzykiem zapaści. Następstwem oparzeń są zmiany bliznowe.

Objawy zatrucia przewlekłego: bezsenność, drażliwość, utrata łaknienia, chudnięcie, zmiany w nerkach, zmiany we krwi.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Objawy ze strony układu oddechowego uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu) lub dożylnie hydrokortyzonu.
W każdym przypadku zatrucia, ze względu na ryzyko zaburzeń oddechowych i obrzęku płuc,
transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie zdejmując odzieży, obmyć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody, następnie ostrożnie zdjąć odzież. Nie stosować mydła ani innych środków zobojętniających.
Na oparzenia założyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR, z zapewnieniem pomocy chirurgicznej albo dermatologicznej. Podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Poszkodowany powinien sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna.
Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku i wstrząsu. Podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej.
INFORMACJE DODATKOWE