KAMFORA SYNTETYCZNA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaKamfora syntetyczna
Numer CAS76-22-2
Synonimykamfora, bornan-2-on
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Sol. 1 (Substancja stała łatwopalna, kat. 1), H228;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H228: Substancja stała łatwopalna.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 12 mg/m3
NDSCh:18 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04277:2000
PiMOŚP 1997, z. 16
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 152,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: charakterystyczny, przenikliwy
Temperatura topnienia: 179,8°C
Temperatura wrzenia: 209°C
Temperatura zapłonu: 65,5°C
Temperatura samozapłonu: 465°C
Granica wybuchowości:
- dolna: 0,6% obj.
- górna: 4,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,53% obj.
Gęstość w temp. 25°C: 0,99 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,2
Prężność par :
- w temp. 20°C: 0,27 hPa
- w temp. 65°C: 5,19 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,7 g/m3
- w temp. 30°C: 3,2 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, ketonach, estrach, alkoholach, chloroformie, węglowodorach, benzynie, kwasie octowym, stężonych kwasach solnym i siarkowym, ciekłym dwutlenku siarki
Właściwości dodatkoweCiepło topnienia: 34,46 J/g
Ciepło parowania: 391,1 J/g
Ciepło spalania: -38,83 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 12 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca narkotycznie.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par w małych stężeniach działa uspokajająco na układ nerwowy oraz słabo drażniąco; w dużych stężeniach wywołuje stan pobudzenia, podrażnienie gardła i nosa, kaszel, ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, drgawki epileptoidalne; spadek ciśnienia krwi i zwolnienie czynności serca.

Skażenie skóry substancją powoduje miejscowe zaczerwienienie i podrażnienie.

Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek i podrażnienie.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Powoduje uszkodzenie nerek i rzadziej wątroby.

Objawy zatrucia przewlekłego: zawodowe narażenie na pary w stężeniach większych niż 10 mg/m3 wywołuje podrażnienie górnych dróg oddechowych, a kontakt ze skórą - stan zapalny.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina do podawania doustnego, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml parafiny płynnej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE