| Nazwa | Eter difenylowy | | Numer CAS | 101-84-8 | | Synonimy | eter dwufenylowy |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H319: Działa drażniąco na oczy.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 7 mg/m3 | | NDSCh: | 14 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 170,21
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: podobny do zapachu geranium
Temperatura topnienia: 26,87°C
Temperatura wrzenia: 258,3°C
Temperatura zapłonu: 115°C
Temperatura samozapłonu: 618°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,8% obj.
- górna: 15% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,48% obj.
Gęstość w temp. 24°C: 1,06 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,86
Prężność par w temp. 25°C: 0,028 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,39% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 429,5°C
Ciśnienie krytyczne: 3,12 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 30°C: 1,57625
Ciepło właściwe: stały 1,27 J/(g K), ciekły 1,58 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 277 J/g
- w temp. 25°C: 394 J/g
Ciepło spalania: -36 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,01 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 3370 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: * para w dużym stężeniu może wywołać zaczerwienienie i łzawienie oczu, kaszel, kichanie, uczucie drapania w gardle, mdłości, wymioty.
Skażenie skóry i przedłużony kontakt powoduje jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją lub roztworem może wywołać ból i łzawienie oczu.
Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty i biegunki. Następstwem wypicia ciekłej substancji może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się lub długotrwałe narażenie skóry może powodować stan zapalny.
* Nie opisywano zatruć u ludzi czystym eterem dwufenylowym, natomiast obserwowano objawy toksyczne (podrażnienie dróg oddechowych i zatrucia drogą pokarmową) wywołane przez prep. Dowtherm zawierający 26,5% eteru dwufenylowego i 73,5% tlenku dwufenylu. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę twarzową. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Należy kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR w zależności od wskazań.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W razie dolegliwości i/lub zmian konieczna pomoc okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
