| Nazwa | Dietyloamina | | Numer CAS | 109-89-7 | | Synonimy | dwuetyloamina, DEA |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P330 + P331: W przypadku połknięcia: Wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P308 + P310: W przypadku narażenia lub styczności: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 15 mg/m3 | | NDSCh: | 30 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 73,14
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: -50°C
Temperatura wrzenia: 56°C
Temperatura zapłonu: -26°C
Temperatura samozapłonu: 310°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,7% obj.
- górna: 10,1% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,02% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,71 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,53
Prężność par:
- w temp. 20°C: 253 hPa
- w temp. 30°C: 387 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 759 g/m3
- w temp. 30°C: 1125 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 223,8°C
Ciśnienie krytyczne: 4,05 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3864
Lepkość w temp. 10,2°C: 0,388 mPa s
Ciepło właściwe: 2,42 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 408,1 J/g
- w temp. 20°C: 440,3 J/g
Ciepło spalania: -41,6 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,06-43 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 540 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 12000 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 820 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, silnie drażniąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary powoduje łzawienie, przekrwienie i ból oczu, obrzęk rogówki z zaburzeniami widzenia, silny i uporczywy kaszel, ściskający ból w klatce piersiowej z uczuciem duszenia się i zawrotami głowy. W bardzo dużych stężeniach albo w razie powtarzanego narażenia może wystąpić chrypka, trudności w mówieniu, nasilona duszność i obrzęk płuc lub toksyczne zapalenie płuc.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje oparzenie chemiczne powiek, spojówek, rogówki - z trwałym uszkodzeniem gałki ocznej.
Skażenie skóry wywołuje powstanie pęcherzy i martwicę skóry. Zatrucie
Drogą pokarmową powoduje oparzenie chemiczne błony jamy ustnej i dalszych części przewodu pokarmowego z ryzykiem perforacji przełyku, żołądka, krwawieniem z przewodu pokarmowego, bólami brzucha, wymiotami krwistymi, biegunką. Może wystąpić zapaść, wstrząs. Następstwa bezpośrednie zależą od umiejscowienia i rozległości zmian martwiczych oraz od powikłań. W wyniku bliznowacenia zmian, zależnie od ich rozległości i lokalizacji, mogą wystąpić późne zmiany z zaburzeniami funkcji.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent i deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina (pozajelitowo).
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia w zależności od jego stanu. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę; jeżeli poszkodowany ma chrypkę, trudności w mówieniu można podać do wdychania Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli objawy skurczu głośni i/lub oskrzeli nie ustąpiły po podaniu Atroventu, można podać do inhalacji deksametazon. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej.
Uwaga: ryzyko krwotoku i/lub perforacji przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia wstrząsu. |
|
|
|
|
