Nazwa | 1,2-Dichloro-1,1,2,2-tetrafluoroetan | Numer CAS | 76-14-2 | Synonimy | dwuchloroczterofluoroetan, czterofluorodwuchloroetan, 1,2-dichloro-1,1,2,2-tetrafluoroetan, Freon 114 |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem); Liquef. Gas, H280; Hazard. Ozone Layer 1 (Zagrożenie dla warstwy ozonowej, kat.1), H420; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H280: Zawiera gaz pod ciśnieniem; ogrzanie grozi wybuchem.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P410 + P403: Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 5000 mg/m3 | NDSCh: | 8750 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 170,9 Stan skupienia w temp. 20°C: gaz Barwa: bezbarwny Zapach: bezwonny Temperatura topnienia (1013 hPa): -94°C Temperatura wrzenia (1013 hPa): 3,6°C Gęstość gazu (3,55°C, 1013 hPa): 7,82 g/dml Gęstość gazu względem powietrza: 5,9 Gęstość cieczy (3,5°C): 1,53 g/cm3 Prężność gazu: - w temp. 20°C: 190 kPa - w temp. 30°C: 260 kPa Stężenie pary nasyconej: gaz Rozpuszczalność w wodzie (25°C, 1013 hPa): 0,013% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach i ich chlorowcopochodnych, alkoholach, ketonach, eterach; nie rozpuszcza się w glikolach, glicerynie, fenolach | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 145,7°C Ciśnienie krytyczne: 3,27 MPa Lepkość (30°C, 1013 hPa): 0,0117 mPa s Ciepło właściwe (30°C, 1013 hPa): Cp = 0,67 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 137,3 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy LC50 (szczur, inhalacja) - 5119068 mg/m3 (30 min) LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o słabym działaniu drażniącym, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: może wywołać podrażnienie spojówek, ból i zawroty głowy, objawy upojenia. Mogą wystąpić drżenia, zaburzenia świadomości, drgawki, utrata przytomności, zaburzenia rytmu serca.
Skażenie skóry skroplonym freonem może spowodować odmrożenia.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie i prawdopodobnie uszkodzenie rogówki. W jednym przypadku zatrucia
Drogą pokarmową wystąpiła perforacja przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: mogą występować zaburzenia funkcji psychicznych (pamięci, uwagi). |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego (amp. po 10 mg). Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Poszkodowanego w dowolnej pozycji wyprowadzić z miejsca narażenia. Zapewnić spokój. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych ze względu na ryzyko wywołania zaburzeń rytmu serca. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - podać dożylnie Relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie skażenia skroplonym gazem zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody. Na odmrożenia założyć jałowy opatrunek. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|