Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Metoda dokładna określania strefy braku widoczności
Źródło: opracowanie mgr inż. Antoniego Saulewicza, CIOP-PIB, pt. "Poradnik dla użytkowników podnośnikowych wózków jezdniowych"
Wyznaczanie wymiarów strefy braku widoczności (strefy martwej)
Rys. 1. Wymiary niezbędne do wyznaczenia strefy braku widoczności (strefy martwej) w położeniu wyjściowym podnośnikowego wózka jezdniowego czołowego
Rys. 2. Ilustracja stosowania dalmierza laserowego
do pomiaru odległości W
Rys. 3. Uproszczony model wózka w stanie gotowości do jazdy, po pochyleniu masztu o kąt α i podniesieniu ładunku na wysokość C względem podłoża
Rys. 4. Widok uproszczonego modelu wózka w rzucie z góry
Rys. 5.Widok strefy braku widoczności (strefy martwej), wynikającej
z obecności przewożonego ładunku, oraz jej głównych wymiarów
Rys. 6. Określanie wybranych wymiarów strefy braku widoczności (strefy martwej) z boku ładunku
Wymagania dotyczące wysokości B1 strefy braku widoczności (strefy martwej)
Rozważmy wymiary B1[m] i B strefy braku widoczności (strefy martwej) zaznaczone na rysunku 5. Wymiar oznaczony jako B jest wysokością najwyżej położonej krawędzi ładunku i jednocześnie jest największą wysokością strefy braku widoczności (strefy martwej). Wymiar strefy braku widoczności (strefy martwej), oznaczony na rysunku 5 jako B1, jest długością odcinka prostopadłego do podłoża wózka, biegnącego od tego podłoża, przecinającego najbardziej wysuniętą do przodu krawędź ładunku i kończącego się na górnej granicy strefy braku widoczności (strefy martwej). Jest to wysokość strefy braku widoczności (strefy martwej) bezpośrednio przy ładunku. Przyjmijmy, że odcinek o długości B1 może, w uproszczeniu, symbolizować osobę, znajdującą się tuż przy ładunku. Obie te wysokości, tzn. B1 i B, są ograniczone górną powierzchnią strefy braku widoczności, a ich wartości są powiązane oczywistą zależnością. Dlatego analizujemy jedną wysokość, a mianowicie B1. Wysokość B1 powinna być taka, aby osoba piesza znajdująca się w tej strefie bezpośrednio przy wózku (warunki najmniej korzystne w aspekcie widoczności) była widoczna dla operatora podnośnikowego wózka jezdniowego czołowego. Widoczność bowiem osoby pieszej przez operatora podnośnikowego wózka jezdniowego czołowego jest podstawowym warunkiem uniknięcia kolizji. Jeśli ładunek tak zasłania otoczenie, że operator wózka nie widzi pieszego znajdującego się w otoczeniu wózka, może dojść do kolizji z człowiekiem, której skutkiem są zwykle bardzo poważne urazy lub śmierć.
Na podstawie analizy danych z „Atlasu miar człowieka” [7], dotyczących osób najniższych, i badań z uwzględnieniem kontrastu [8 i 10], zaleca się, aby wysokość B1 strefy braku widoczności nie przekraczała wartości podanych w tablicy 12.5.2. Wartości te są wartościami krytycznymi w aspekcie zachowania bezpieczeństwa. W przypadku przekroczenia tych wartości ryzyko wypadkowe może być nieakceptowalne. Zwraca się uwagę, że dopuszczalna górna wartość B1 zależy od tego, czy osoby piesze poruszające się w obszarze ruchu wózków stosują nakrycie głowy spełniające wymagania według rozdziału 12.3.
Tablica 2 - Dopuszczalne górne wartości wysokości B1 strefy braku widoczności (strefy martwej) – wg rysunku 5
Warunki | Wysokość B1 [m] |
Piesi w obszarze ruchu wózka stosują nakrycie głowy według rozdziału 3. | 1,422 |
Piesi w obszarze ruchu wózka nie stosują nakrycia głowy według rozdziału 3. | 1,360 |
Ostatnio udostępnione tematy
w BHP-Info: