| Nazwa | Chlorodifluorometan | | Numer CAS | 75-45-6 | | Synonimy | Freon 22, chlorodwufluorometan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Liquefied gas (Gaz skroplony), H280;
Hazard. Ozone Layer 1 ;
(Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej) , H420; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H280: Zawiera gaz pod ciśnieniem; ogrzanie grozi wybuchem.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P410 + P403: Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
P502: Przestrzegać wskazówek producenta lub dostawcy dotyczących odzysku lub wtórnego wykorzystania.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 3000 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
metoda zalecana przez jednostki badawczo-
-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 86,48
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: w stężeniach < 20% obj. bez zapachu, w większych stężeniach - słaby, eterowy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -160°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -40,78°C
Temperatura zapłonu: niepalny gaz
Temperatura samozapłonu: niepalny gaz
Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych
Gęstość cieczy w temp. -40,2°C: 1,21 g/cm3
Gęstość gazu w temp. -40,2°C: 4,7 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 3,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 9100 hPa
- w temp. 30°C: 11900 hPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 30°C: 0,12% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, chlorowcopochodnch, alkoholach, ketonach, estrach, niektórych kwasach organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 96,0°C
Ciśnienie krytyczne: 4,93 MPa
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): 0,66 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 234,1 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz duszący fizycznie (zmniejsza parcjalne ciśnienie tlenu w powietrzu) oraz słabo drażniący.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy.
Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach może wywoływać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność. W bardzo dużych stężeniach (powyżej 10%) - zawroty głowy, senność, drgawki, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączkę z ryzykiem zatrzymania czynności serca i oddechu.
Skażenie skóry (skroplonym gazem) wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu (skroplonym gazem) wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, obrzęk powiek, możliwość owrzodzeń rogówki.
Objawy zatrucia przewlekłego: stany zapalne dróg oddechowych, zwiększona zachorowalność na choroby układu krążenia. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego (amp. po 10 mg).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Kontrolować akcję serca (EKG).
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. |
|
|
|
|
