Nazwa | 2-(2-Butoksyetoksy)etanol | Numer CAS | 112-34-5 | Synonimy | eter monobutylowy glikolu dietylenowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H319: Działa drażniąco na oczy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P264: Dokładnie umyć … po użyciu. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P337 + P313: W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 67 mg/m3 | NDSCh: | 100 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04399:2011 PiMOŚP 2004, nr 4(42) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 162,26 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: słaby Temperatura topnienia: -68,1 °C Temperatura wrzenia: 230,6 °C Temperatura zapłonu: 78 °C (otwarty tygiel) Temperatura samozapłonu: 227,7 °C Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 0,9553 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 5,58 Prężność par: - w temp. 20 °C: 2,66 Pa - w temp. 25 °C: brak danych Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: miesza się z wodą Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: umiarkowanie rozpuszcza się w etanolu, acetonie, benzenie, DMSO, eterze, olejach Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 0,56 | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,426 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 5660 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 2700 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, szkodliwa drogą pokarmową, z możliwością wystąpienia ostrej niewydolności nerek.
Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy, słabo przez skórę i układ oddechowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par lub aerozolu w dużych stężeniach może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.
Skażenie skóry może spowodować ból i zaczerwienienie.
Skażenie oczu cieczą może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek z możliwością trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje objawy podobne do upojenia alkoholowego, zawroty i ból głowy, splątanie, mdłości, wymioty, ból brzucha, czasem biegunkę. Następstwem zatrucia
Drogą pokarmową może być uszkodzenie nerek i wątroby. U zwierząt obserwowano obrzęk płuc.
Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie nerek i centralnego układu nerwowego.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nieznane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu specjalistycznego leczenia szpitalnego. |
|
|
|