2-(2-BUTOKSYETOKSY)ETANOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-(2-Butoksyetoksy)etanol
Numer CAS112-34-5
Synonimyeter monobutylowy glikolu dietylenowego
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPEye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H319: Działa drażniąco na oczy.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P264: Dokładnie umyć … po użyciu.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P337 + P313: W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 67 mg/m3
NDSCh:100 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04399:2011
PiMOŚP 2004, nr 4(42)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 162,26
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słaby
Temperatura topnienia: -68,1 °C
Temperatura wrzenia: 230,6 °C
Temperatura zapłonu: 78 °C (otwarty tygiel)
Temperatura samozapłonu: 227,7 °C
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,9553 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,58
Prężność par:
- w temp. 20 °C: 2,66 Pa
- w temp. 25 °C: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: miesza się z wodą
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: umiarkowanie rozpuszcza się w etanolu, acetonie, benzenie, DMSO, eterze, olejach
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 0,56
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,426
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 5660 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 2700 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, szkodliwa drogą pokarmową, z możliwością wystąpienia ostrej niewydolności nerek.

Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy, słabo przez skórę i układ oddechowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par lub aerozolu w dużych stężeniach może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.

Skażenie skóry może spowodować ból i zaczerwienienie.

Skażenie oczu cieczą może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek z możliwością trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje objawy podobne do upojenia alkoholowego, zawroty i ból głowy, splątanie, mdłości, wymioty, ból brzucha, czasem biegunkę. Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową może być uszkodzenie nerek i wątroby.
U zwierząt obserwowano obrzęk płuc.

Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie nerek i centralnego układu nerwowego.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nieznane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR lub konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu specjalistycznego leczenia szpitalnego.
INFORMACJE DODATKOWE