| Nazwa | Butan-2-on | | Numer CAS | 78-93-3 | | Synonimy | metyloetyloketon, butanon, keton etylowo-metylowy, butanon-2, metyloaceton, MEK |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 450 mg/m3 | | NDSCh: | 900 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04449:2014
PiMOŚP 2012, nr 1(71) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 72,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: podobny do zapachu acetonu
Temperatura topnienia: -86,4°C
Temperatura wrzenia: 79,6°C
Temperatura zapłonu: -6°C
Temperatura samozapłonu: 515°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: 11,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,68% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,27 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,80 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,48
Prężność par:
- w temp. 20°C: 105 hPa
- w temp. 30°C: 167 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 311 g/m3
- w temp. 30°C: 478 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 27,5% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym i eterze etylowym | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 260°C
Ciśnienie krytyczne: 4,33 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3788
Lepkość w temp. 20°C: 0,416 mPa s
Ciepło właściwe: 2,2 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 439,6 J/g
- w temp. 25°C: 443,6 J/g
Ciepło spalania: -33,9 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,29 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 6 ÷ 15 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2737 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 23500 mg/m3 (8 h)
LD50 (królik, skóra) - 6480 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 300 mg/m3 (5 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w wyniku narażenia na substancję w postaci pary w stężeniu ok. 300 mg/m3 po 5 minutach może wystąpić łzawienie oczu, kaszel, podrażnienie nosa. Przykry zapach par w większym stężeniu może wywołać ból głowy, mdłości, torsje.
W stężeniu ok. 1000 mg/m3 może spowodować oparzenie chemiczne rogówki i spojówek oczu oraz nieosłoniętej skóry. Narażenie na pary mieszaniny metyloetyloketonu z metylo-n-butyloketonem i n-heksanem (często stosowanej) może wywołać pobudzenie psychoruchowe, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, świadomości.
Skażenie skóry ciekłą substancją w zależności od stężenia może wywołać zaczerwienienie, ból, oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, biegunkę.
Następstwem ostrego zatrucia drogą oddechową może być stan zapalny dróg oddechowych.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe stany zapalne skóry.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe; jeżeli objawy lub dolegliwości utrzymują się - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Wezwać lekarza. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo istnienia innej przyczyny utraty przytomności niż zatrucie metyloetyloketonem i udzielić pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania lekarskiego. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian na skórze). Na oparzenia założyć jałowe opatrunki.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala karetką PR lub zapewnienie konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w stanach nieprzytomności. |
|
|
|
|
