BIFENYL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaBifenyl
Numer CAS92-52-4
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPEye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1 mg/m3
NDSCh:2 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04247-2:1996
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 154,22
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: przyjemny
Temperatura topnienia: 69°C
Temperatura wrzenia: 255,6°C
Temperatura zapłonu: 112,8°C
Temperatura samozapłonu: 540°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,7% obj. (w temp. 111°C)
- górna: 5,8% obj. (w temp. 166°C)
Stężenie stechiometryczne: 1,43% obj.
Gęstość w temp. 25°C: 1,16 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,3
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,7 Pa
- w temp. 30°C: 1,7 Pa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 0,044 g/m3
- w temp. 30°C: 0,10 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, alkoholu etylowym, eterze etylowym
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 526,7°C
Ciśnienie krytyczne: 4,33 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 75°C: 1,5873
Lepkość w temp. 71°C: 1,85 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 21,2°C: 1,26 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 121J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 311,4 J/g
Ciepło spalania: -40,4 kJ/g
Ciepło sublimacji: 529 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 2400 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4,4 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja o silnym działaniu drażniącym, neurotoksyczna oraz hepatotoksyczna. Nie udowodniono rakotwórczości dla człowieka.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary w wysokiej temperaturze otoczenia wywołują napadowy kaszel, mdłości, wymioty, łzawienie oczu.

Skażenie skóry substancją stałą powoduje miejscowe oparzenie chemiczne.

Skażenie oczu substancją stałą może wywołać oparzenie gałki ocznej.

Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać ból brzucha, nudności, wymioty (nie opisywano zatruć u ludzi).

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie na dwufenyl w oleju parafinowym w stężeniach przekraczających 1 mg/m3 spowodowało zatrucie z bólami głowy, nudnościami, bólami brzucha, zaburzeniami czucia i bólami kończyn, zmiany wielonerwowe oraz zaburzenia funkcji wątroby i ciężkie uszkodzenie wątroby, które doprowadziły do zgonu. Powtarzające się narażenie skóry wywołuje jej stan zapalny.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Należy kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Wobec ryzyka wystąpienia ogólnych objawów zatrucia w każdym przypadku konieczne przewiezienie do szpitala. W zależności od charakteru, lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologa lub innego specjalisty.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu natychmiast obficie płukać je chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna natychmiastowa pomoc okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE