| Nazwa | 1,3,5-Trioksan | | Numer CAS | 110-88-3 | | Synonimy | trioksan; trójoksymetylen; trioksymetylen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Sol. 1 (Substancja stała łatwopalna, kat. 1), H228;
Repr. 2 (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2), H361d(***);
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H228: Substancja stała łatwopalna.
H361d***: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 15 mg/m3 | | NDSCh: | 75 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 90,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: podobny do zapachu formaldehydu
Temperatura topnienia: 62°C
Temperatura wrzenia: 115°C
Temperatura zapłonu: 45°C
Temperatura samozapłonu: 410°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 3,6% obj.
- górna: 28,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj.
Gęstość w temp. 65°C: 1,17 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,1
Prężność par w temp. 25°C: 16,9 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 17,5% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterach, estrach, ketonach, kwasach organicznych, węglowodorach aromatycznych; słabo w węglowodorach alifatycznych | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 65°C: 1,3891
Lepkość w temp. 65°C: 2,05 mPa s
Ciepło właściwe: 1,23 J/(g K)
Ciepło topnienie w temp. topnienia: 222 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 452 J/g
Ciepło spalania: -16,85 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 800 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka substancja szkodliwa, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary i pyły w stężeniach nieznacznie przekraczających normatyw higieniczny mogą u osób nadwrażliwych wywołać uczucie pieczenia oczu, łzawienie, kaszel, w większych stężeniach - piekący ból oczu, błony śluzowej nosa, gardła, kaszel. W dużych stężeniach - uczucie ściskania w klatce piersiowej, ból głowy, duszność wskutek obrzęku i skurczu głośni lub skurczu oskrzeli. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.
Skażenie skóry roztworem powoduje jej zaczerwienienie i ból; substancja stała może wywołać oparzenie skóry.
Skażenie oczu powoduje ból, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową trioksan wywołuje bolesne oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, ból w nadbrzuszu, mdłości, wymioty z krwią, biegunkę. Może nastąpić wstrząs i zapaść. Następstwem zatrucia może być krwiomocz, bezmocz, kwasica metaboliczna, drgawki, zgon.
Objawy zatrucia przewlekłego: zmiany uczuleniowe - wyprysk alergiczny skóry, stany spastyczne oskrzeli. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent oraz deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Jeżeli poszkodowany ma duszność, nie może mówić (ma bezgłos), ma chrypkę, świszczący oddech - podać do inhalacji przez usta Atrovent (1-2 rozpylenia). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni i/lub oskrzeli, podać do inhalacji deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). Założyć jałowy opatrunek na zaczerwienione miejsca skóry.
Pomoc lekarska:
W zależności od powierzchni skażonej skóry i charakteru zmian - transport do szpitala karetką PR lub zapewnienie konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie połknięcia roztworu podać poszkodowanemu chłodną wodę lub mleko do połykania małymi łykami. Nie wywoływać wymiotów. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
