| Nazwa | Trichloroeten | | Numer CAS | 79-01-6 | | Synonimy | trójchloroetylen, tri, trichloroetylen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336;
Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H350: Może powodować raka .
H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 50 mg/m3 | | NDSCh: | 100 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04325:2006
PN-Z-04047-01:1974(w)
PN-Z-04047-02:1978(w)
PN-Z-04047-03:1983(w)
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 131,4
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy
Temperatura topnienia: -86,5°C
Temperatura wrzenia: 87°C
Temperatura zapłonu: 32°C (wysokoenergetyczne źródło zapłonu)
Temperatura samozapłonu: 410°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 7,9% obj.
- górna: 41 % obj.
Stężenie stechiometryczne: 12,29% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,46 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,5
Prężność par w temp. 20°C: 77 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 415 g/m3
- w temp. 30°C: 646 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,1% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, eterze naftowym, chloroformie, benzynie, benzenie. | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 271°C
Ciśnienie krytyczne: 5,01 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4774
Lepkość w temp. 20°C: 0,58 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 0,934 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 239,9 J/g
- w temp. 25°C: 260,96 J/g
Ciepło spalania: -7,33 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,42 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 114 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 4920 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 66900 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 29200 mg/kg
LCL0 (szczur, inhalacja) - 8000 mg/m3 (4 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna dla układu nerwowego, nerek, wątroby. Prawdopodobnie rakotwórcza dla człowieka.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniu przekraczającym 150 mg/m3 mogą wywołać łzawienie oczu, kaszel; przedłużająca się (parogodzinna) ekspozycja na pary w większym stężeniu wywołuje narastające zawroty głowy, ból głowy, mdłości, pobudzenie psychoruchowe, przyspieszenie akcji serca, arytmię, później senność, zaburzenia widzenia, zaburzenia świadomości, utratę przytomności. Śmierć może nastąpić wskutek zatrzymania akcji serca, niekiedy w kilka godzin po zatruciu.
Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek i uszkodzenie rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę, zapaść. Następstwa ostrego zatrucia: uszkodzenie wątroby i zmiany w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym.
Objawy zatrucia przewlekłego: zespół psychoorganiczny, zmiany w obwodowym układzie nerwowym, w wątrobie. Prawdopodobnie może wywołać nowotwory wątroby i dróg żółciowych oraz chłoniaki. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutka: nie jest znana.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku zwiększonego narażenia transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, ze względu na możliwość opóźnionego narastania objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Pomoc lekarska:
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Przemywać dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
