| Nazwa | Tlenek azotu | | Numer CAS | 10102-43-9 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem); Ox. Gas 1 (gaz utleniający), H270;
compressed gas, H280;
Acute Tox. 1, inhal.(Toksyczność ostra, kat.1 – droga oddechowa), H330;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H280: Zawiera gaz pod ciśnieniem; ogrzanie grozi wybuchem.
H270: Może spowodować lub intensyfikować pożar; utleniacz.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | | Dodatkowe kody zwrotów | EUH071: Działa żrąco na drogi oddechowe.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 2,5 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04009-11:2008
PiMOŚP 2003, nr 4(38) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 30,0
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: ostry
Temperatura topnienia (1013 hPa): -163,6°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -151,2°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 1,34 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 1,04
Gęstość cieczy w temp. wrzenia: 1,27 g/cm3
Prężność gazu: brak danych
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie (0°C, 1013 hPa): 6,84% obj.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, dwusiarczku węgla, kwasie siarkowym | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: -93°C
Ciśnienie krytyczne: 4,48 MPa
Współczynnik załamania światła (0°C, 1013 hPa): 1,000297
Lepkość (20°C, 1013 hPa): 0,0186 mPa s
Ciepło właściwe (15°C, 1013 hPa): Cp = 0,98 J/(g K), Cv = 0,70 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 461,4 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 1068 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz toksyczny, drażniący. Może wywołać methemoglobinemię.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w małych stężeniach, nieco przekraczających najwyższe dopuszczalne chwilowe, może wywołać niewielkiego stopnia kaszel, podrażnienie błony śluzowej nosa i nie stanowi ostrzeżenia przed zatruciem. W stężeniu przekraczającym 70 mg/m3 wywołuje kaszel, ból gardła, silne podrażnienie i ból błony śluzowej nosa i oczu. Przerwanie narażenia powoduje ustąpienie tych objawów; po 6-24 godzinach bez dolegliwości występuje ból ściskający w klatce piersiowej, duszność, ból i zawroty głowy, niepokój, obrzęk płuc, sinica, utrata przytomności - śmierć. W stężeniach powyżej 120 mg/m3 tlenek azotu wywołuje podobne objawy po 30-60 minutach. W większych stężeniach - ponad 200 mg/m3 - śmierć może nastąpić po krótkiej ekspozycji.
W przebiegu zatrucia może wystąpić spadek ciśnienia tętniczego krwi, zawroty głowy, zwiększenie poziomu methemoglobiny we krwi. Kontakt gazu z wilgotną skórą może wywołać miejscowe zaczerwienienie i ból.
Następstwem zatrucia ostrego może być zapalenie płuc oraz zwłókniające zapalenie pęcherzyków płucnych z niewydolnością oddechową.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe stany zapalne dróg oddechowych z kaszlem; uszkodzenie szkliwa zębów, bóle głowy, podatność na wtórne infekcje. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon do podawania dożylnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
Uwaga: objawy podrażnienia górnych dróg oddechowych uzasadniają w każdym przypadku transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną w celu obserwacji lekarskiej trwającej nie krócej niż 48 godzin!
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Jeżeli poszkodowany ma duszność -można podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli utrzymuje się duszność, pomimo podania Atroventu, podać deksametazon do inhalacji lub hydrokortyzon dożylnie.
Można założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą ciśnienia tętniczego krwi i stanu układu oddechowego.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, jeżeli jest wilgotna; skórę myć letnią wodą, najlepiej bieżącą, bez mydła. Na oparzenia skóry założyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Wystąpienie zmian skórnych (zaczerwienienie) wskazuje na narażenie inhalacyjne oraz wymaga postępowania jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Wystąpienie zmian skórnych wskazuje na przebycie narażenia inhalacyjnego i wymaga postępowania jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
