| Nazwa | Tetrachlorek węgla | | Numer CAS | 56-23-5 | | Synonimy | czterochlorek węgla, czterochlorometan, tetrachlorometan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3*, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372**;
Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412;
Ozone 1 (Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej), H420; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H372**: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P311: Skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 6,4 mg/m3 | | NDSCh: | 32 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04325:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 153,8
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy
Temperatura topnienia: -22,95°C
Temperatura wrzenia: 76,7°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,59 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,3
Prężność par:
- w temp. 20°C: 119,4 hPa
- w temp. 50°C: 411,9 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 757 g/m3
- w temp 30°C: 1115 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,08% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie, benzenie, solwent-nafcie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 283,15°C
Ciśnienie krytyczne: 4,55 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4607
Lepkość w temp. 20°C: 0,969 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 0,865 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 194,94 J/g
- w temp. 25°C: 210,86 J/g
Ciepło spalania: -1,01 kJ/g
Współczynnik podziału oktanol/woda (log Pow): 2,64 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 64 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2800 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 51200 mg/m3 (4 h)
LD50 (szczur, skóra) - 5070 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 43 mg/kg
LCL0 (człowiek, inhalacja) - 6400 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy; substancja hepatotoksyczna i nefrotoksyczna, drażniąca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniach nieco przekraczających dopuszczalne powodują bóle i zawroty głowy, mdłości po paru godzinach narażenia; w wyższych stężeniach wywołują podrażnienie błony śluzowej oczu, nosa, gardła, ból i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, mdłości, wymioty, senność, zaburzenia świadomości. Stężenie śmiertelne dla człowieka szacuje się na 6 g/ml. Następstwem ostrego zatrucia - niezależnie od nasilenia objawów narkotycznych - jest uszkodzenie wątroby z żółtaczką oraz nerek z ich niewydolnością.
Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie, ból. Oblanie dużej powierzchni skóry zagraża zatruciem z objawami jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu ciekłym czterochlorkiem węgla powoduje ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, martwicę wątroby z żółtaczką i śpiączką wątrobową oraz uszkodzenie nerek z ich niewydolnością, zaburzenia rytmu serca. Śmierć następuje po paru dobach. Dawka śmiertelna wynosi 3-10 ml.
Objawy zatrucia przewlekłego: bóle i zawroty głowy. Przewlekłe zapalenie skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Bóle i zawroty głowy w efekcie narażenia uzasadniają transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko stopniowego nasilania objawów zatrucia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Nagła utrata przytomności może mieć inną przyczynę, poza zatruciem czterochlorkiem węgla. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska:
Oblanie dużej powierzchni skóry uzasadnia transport do szpitala ze względu na ryzyko wystąpienia objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Przemywać dużą ilością chłodnej wody około 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Pomoc lekarska:
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko nasilania się objawów zatrucia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
