TAL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaTal
Numer CAS7440-28-0
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 2(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 2(*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
STOT RE 2(*) (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373(**);
Aquatic Chronic 4 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 4), H413;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H413: Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P264: Dokładnie umyć … po użyciu.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P301 + P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,1 mg/m3
NDSCh:0,3 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04478:2016-10
PiMOŚP 2015, nr 3(85)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 204,37
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: błękitnobiała
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 303,5°C
Temperatura wrzenia: 1457-1467°C
Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 11,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 825°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w ogrzanych kwasach; azotowym, siarkowym i w wodzie królewskiej; trudno rozpuszcza się w kwasie solnym
Właściwości dodatkoweCiepło właściwe: 0,13 J/(g K)
Ciepło topnienia: 21,1 J/g
Ciepło parowania: 795,1 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 5,7 mg/kg (5714 µg/kg)

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, w późniejszym okresie mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, splątanie, drgawki, śpiączkę.

Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę, spadek albo zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie akcji serca, drgawki, śpiączkę.
Uwaga: dawka 0,5-1,0 g może spowodować zgon.
Bezpośrednim następstwem zatrucia jest przeczulica skóry, zwiększenie, a potem upośledzenie odruchów kończyn, niedowłady, ogólne pobudzenie, halucynacje; następnie wyłysienie.

Objawy zatrucia przewlekłego: bezsenność, zaburzenia osobowości, zaburzenia nerwów czaszkowych i obwodowych, następnie demencja, wyłysienie, wysuszenie i przebarwienia skóry. Może wystąpić uszkodzenie wątroby i nerek. Zmniejszenie zawartości potasu w organizmie. Trwałym następstwem może być utrata wzroku i wyłysienie.
Tal i jego związki mogą wywoływać zmiany alergiczne skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: Thalli-Heyl - żelazicyjanek żelazowy [ferric(III) hexacyanoferrate(II) - błękit pruski] w dawkach 1 g trzy razy na dobę w celu związania talu w przewodzie pokarmowym; do stosowania w warunkach szpitalnych.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej z mydłem.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Prowokować wymioty bezpośrednio na miejscu zdarzenia.
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Założyć stałą drogę dożylną.
Ze względu na opóźnione wystąpienie objawów zatrucia w każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE