SELEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaSelen
Numer CAS7782-49-2
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 3(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3(*), dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H301;
STOT RE 2(*) (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373(**);
Aquatic Chronic 4 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 4), H413;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H413: Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,1 mg/m3
NDSCh:0,3 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04468:2015-10
PiMOŚP 2014, nr 1(79)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 78,96
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: stalowoszara z brązowym odcieniem
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 170-217°C
Temperatura wrzenia: 685°C
Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 4,81 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 348°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w stężonym kwasie azotowym i w wodzie królewskiej
Właściwości dodatkoweCiepło właściwe: 0,35 J/(g K)
Ciepło topnienia: 69,08 J/g
Ciepło parowania: 885,5 J/g
Ciepło spalania w tlenie: 223 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - 6700 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna i drażniąca.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłów może wywołać kaszel, uczucie duszności.

Skażenie oczu pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać wymioty.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Jeżeli wystąpił kaszel lub inne dolegliwości, zapewnić badanie lekarskie.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody. W razie zmian i/albo dolegliwości - skierować do lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian może być wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe w zależności od połkniętej dawki i zgłaszanych dolegliwości.
INFORMACJE DODATKOWE