Nazwa | Pyretryny | Numer CAS | 8003-34-7 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H301; Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H311; Acute Tox. 4, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H301: Działa toksycznie po połknięciu. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Informacje ogólne: Postać: ciecz, przezroczysta, jasno brązowa, o konsystencji oleju Zapach: słaby, chryzantem i jaśminu Ważne informacje dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowisk: pH: brak danych Masa cząsteczkowa: 328,4 Pyretryna I 372,4 Pyretryna II Temperatura wrzenia/zakres temperatur wrzenia: 146 - 150 °C (P I); 192 - 193 °C (P II) Temperatura krzepnięcia/topnienia: brak danych Temperatura zapłonu: >61,5 °C Właściwości wybuchowe, % obj. w powietrzu: brak danych Właściwości utleniające: brak danych Prężność par: 17,3 hPa Gęstość: 1,23 g/cm3 Rozpuszczalność: rozpuszcza się w alkoholu, nafcie, nitrometanie, eterze naftowym, tetrachlorku węgla, dichlorku etylenu Rozpuszczalność w wodzie: bardzo mała Współczynnik podziału n-oktanol/woda log Kow: brak danych Lepkość: brak danych Gęstość par względem powietrza: 5,5 Szybkość parowania: brak danych 9.3. Inne informacje: Współczynnik załamania światła nd˛ş: 1,4450 | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne TABELA - działanie uczulające Wyniki badań wskazują na działanie uczulające związku. - toksyczność dawki powtórzonej U pracowników narażonych na mieszaninę przez okres 2 do 3 lat obserwowano reakcje zapalne skóry, świąd, obrzęk twarzy i powiek, zapalenie nosa, częstoskurcz, bladość, wzmożoną potliwość. Powtarzane podawanie szczurom mieszaniny w dawce 50 mg/kg/dzień lub 250 mg/kg/dzień przez 2 lata spowodowało uszkodzenie wątroby i proliferację nabłonka przewodów żółciowych. - działanie mutagenne W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono informacji na temat działania mutagennego związków. - działanie rakotwórcze Związek nie był oceniany pod względem działania rakotwórczego wg IARC. - szkodliwe działanie na rozrodczość W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania embriotoksycznego i teratogennego.
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: drażniące i uczulające.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: może wywołać łzawienie i zaczerwienienie spojówek, kichanie, wzmożone wydzielanie z nosa, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli, a w wysokich stężeniach bóle i zawroty głowy, przyspieszona czynność serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drżenia mięśniowe, wzmożone odruchy ścięgniste, drgawki, porażenie mięśni oddechowych.
Skażenie skóry wywołuje objawy podrażnienia, miejscowe parestezje oraz odczyny uczuleniowe.
Skażenie oczu może wywołać ból, łzawienie i zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha. Po spożyciu dużej dawki mogą wystąpić objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: u osób narażonych zawodowo obserwowano skutki działania uczulającego na skórę i drogi oddechowe - kontaktowe zapalenie skóry, astmę oskrzelową. Również działanie fotouczulające na skórę. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) a 10 mg do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym |
|
|
|