| Nazwa | Propan-2-ol | | Numer CAS | 67-63-0 | | Synonimy | alkohol izopropylowy, izopropanol, 2-hydroksypropan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 900 mg/m3 | | NDSCh: | 1200 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04224-02:1992 (w)
PiMOŚP 2020, nr 1(103)
PN-Z-04535:2022-01 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 60,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: ostry, charakterystyczny
Temperatura topnienia: -89,5°C
Temperatura wrzenia: 82°C
Temperatura zapłonu: 12°C
Temperatura samozapłonu: 400°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,0% obj.
- górna: 12,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,46% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,785 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,07
Prężność par:
- w temp. 20°C: 43 hPa
- w temp. 30°C: 76 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 106 g/m3
- w temp. 30°C: 181 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: miesza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 235,17°C
Ciśnienie krytyczne: 4,76 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3771
Lepkość w temp. 15°C: 2,86 mPa s
Ciepło właściwe: 2,57 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 663,9, J/g
- w temp. 25°C: 757,9 J/g
Ciepło spalania: -33,41 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 100-500 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 5045 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 12800 mg/kg
TDL0 (człowiek, doustnie) - 223 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 3570 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działająca drażniąco oraz narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniach bliskich najwyższych dopuszczalnych wartości u osób nie przyzwyczajonych powodują łzawienie oczu, uczucie podrażnienia nosa. Wdychanie par w dużych stężeniach powoduje ból i zawroty głowy, mdłości, bradykardię, spadek ciśnienia tętniczego krwi, halucynacje, kaszel, duszność, zaburzenia oddechowe, depresję ośrodka oddechowego, zaburzenia świadomości, utratę przytomności, śpiączkę.
Skażenie skóry może wywołać jej zaczerwienienie i stan zapalny, a wchłanianie przez skórę może spowodować ogólne objawy zatrucia.
Skażenie oczu powoduje zaczerwienienie, ostry stan zapalny i oparzenia rogówki z powikłaniami ze strony gałki ocznej. Zatrucie
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem krwotocznego zapalenia żołądka (w dawce 10 ml) oraz objawów narkotycznych, jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Wypicie 100 ml może spowodować śmierć. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano objawów przewlekłego zatrucia |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, Atrovent do inhalacji, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji leżącej lub siedzącej, chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności można podać do wdychania Atrovent. W razie spadku ciśnienia tętniczego - hydrokortyzon dożylnie. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania kontroli ciśnienia krwi i leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie wystąpienia zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka) i kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. W razie wskazań podawać dożylnie hydrokortyzon. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru zmian i powierzchni oblanej skóry - transport do szpitala ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Pilna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontrolować akcję serca i ciśnienie tętnicze krwi. W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
