Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Piperazyna charakteryzuje się niską toksycznością ostrą (wartość LD50 1000÷5000 mg/kg m.c.) przy podaniu drogą pokarmową, skórną czy śródskórną gryzoniom. Dawki śmiertelnej dla ludzi nie ustalono. Zmiany w badaniu EEG u 37% z 89 dzieci, którym podawano piperazynę w dawce 90-130 mg/kg m.c. (dwie dawki na dzień), potwierdziły agonistyczne działanie piperazyny w stosunku do receptora GABA. Ponieważ bardziej nasilone skutki działania neurotoksycznego piperazyny mogą wystąpić po narażeniu na wyższe dawki (podzielone w ciągu kilku dni) wartość LOAEL 110 mg/kg przyjęto dla działania neurotoksycznego związku u ludzi w warunkach narażenia ostrego.
Wartości medialnych dawek i stężeń śmiertelnych piperazyny. TABELA
- działanie uczulające
Narażenie na piperazynę i jej sole było przyczyną alergicznego wyprysku kontaktowego, jak również uczulenia układu oddechowego, ale nie można ustalić wartości NOAEL dla tego działania. Działanie uczulające piperazyny wykazano w teście LLNA u myszy. Krzyżową reakcje uczuleniową pomiędzy piperazyną i dietylenotriaminą obserwowano u świnek morskich. Na podstawie obserwacji u ludzi, wyników badań epidemiologicznych i doświadczeń na zwierzętach związek sklasyfikowano z przypisaniem zwrotu R42, R43.
- toksyczność dawki powtórzonej
Powtórzone podanie

Drogą pokarmową piperazyny szczurom i psom spowodowało tylko niewielkie objawy ze strony wątroby w najwyższej ze stosowanych dawek. Wartość
NOAEL 25 mg/kg/dzień dla piperazyny ustalono na podstawie niewielkich zmian w wątrobie u psów rasy Beagle. Na podstawie 90-dniowych badań na szczurach wartość LOAEL ustalono na poziomie 150 mg/kg/dzień w oparciu o zmiany histopatologiczne w wątrobie i nerkach. Piperazyna w dawkach od 50 do 300 mg/kg wywoływała poważne objawy neurotoksyczne u domowych psów i kotów oraz krów, lwów morskich, pum, lwów i tygrysów. Mechanizm działania neurotoksycznego piperazyny u ssaków jest nieznany, chociaż można przypuszczać, że podobnie jak u bezkręgowców, działa jako agonista receptora GABA. Na podstawie istniejących danych nie można ustalić wartości LOEL lub NOEL. U ludzi powtórzone narażenie inhalacyjne na piperazynę może być przyczyną przewlekłego zapalenia oskrzeli, ale nie można ustalić wartości LOAEL lub NOAEL dla tego działania.
- działanie mutagenne
Badania in vitro i in vivo wykazały, że piperazyna nie działa mutagennie i nie wywołuje aberracji chromosomów. Nie można jednak wykluczyć jej działania klastogennego w oparciu o badania kohortowe pracowników i zwiększone występowanie mikrojąder we krwi. Piperazyna nie wywiera działania genotoksycznego, podczas gdy produkty jej nitrozowania są genotoksyczne.
- działanie rakotwórcze
Chociaż nie wykazano działania rakotwórczego piperazyny u ludzi i u zwierząt, istniejące dane nie są wystarczające do wyciągnięcia ostatecznych wniosków. Ze względu na brak działania genotoksycznego jest mało prawdopodobne by piperazyna stwarzała ryzyko działania rakotwórczego. U myszy nitro-metabolity piperazyny wykazywały działanie mutagenne oraz działały rakotwórczo u gryzoni.
- szkodliwe działanie na rozrodczość
Wpływ piperazyny na rozrodczość w badaniach na szczurach: wartość NOAEL ustalono na poziomie 125 mg/kg/dzień a wartość LOAEL na poziomie 300 mg/kg/dzień.
Wartość NOAEL dla dorosłych zwierząt ustalono na poziomie 125 mg/kg/dzień ze spadkiem masy ciała (<10%) przy dawce piperazyny wynoszącej 300 mg/kg/dzień w pokoleniu F1 i w pokoleniu F0 dla samców. U królików rasy New Zealand embriotoksyczne i teratogenne działanie związku było nasilone tylko w dawkach, które działały toksycznie na matki (wartości dla matek LOAEL 94/ NOAEL 42 mg/kg/dzień).
Na tej podstawie przyjęto klasyfikację piperazyny Repro. Kat 3; R62-63.