Nazwa | Octan 2-etoksyetylu | Numer CAS | 111-15-9 | Synonimy | octan etyloglikolu, ester etoksyetylowy kwasu octowego, octan eteru etylowego glikolu etylenowego, eter monoetylowy octanu glikolu etylenowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.3), H226; Repr. Tox. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat.1B), H360FD; Acute Tox. 4*, inhal.(Toksyczność ostra, kat.4 - drogi oddechowe), H332; Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H360FD: Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 11 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04023-02:1989(w) PiMOŚP 2010, nr 1(63) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 132,16 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: owocowy Temperatura topnienia: -61,7°C Temperatura wrzenia: 156,4°C Temperatura zapłonu: 47°C Temperatura samozapłonu: 380°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,3% obj. - górna: 7,2% obj. Stężenie wybuchowe: 2,72% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,97 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 4,7 Prężność par: - w temp. 20°C: 2,7 hPa - w temp. 30°C: 5,1 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 15 g/m3 - w temp. 30°C: 27 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 22,9% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4058 Lepkość w temp. 20°C: 1,38 mPa s Ciepło właściwe: 2,07 J/(g K) |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,3 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 2900 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 12100 mg/m3 (8 h) LD50 (królik, skóra) -10500 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, o słabym działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy. Może upośledzać płodność i działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek; może wywołać przemijające zmętnienie rogówki (trwające parę godzin, prawdopodobnie wskutek obrzęku), powodujące zaburzenia widzenia. Może wystąpić ból gardła, kaszel. W dużym stężeniu może wywołać ból i zawroty głowy.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, a następnie uszkodzenie nerek. Następstwem zatrucia
Drogą pokarmową może być uszkodzenie wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja dermatologiczna. Transport do szpitala zależy od lekarskiej oceny stanu poszkodowanego.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast obficie płukać oczy zimną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Konieczne pilne badanie okulistyczne. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko uszkodzenia nerek i ewentualnie wskazania do dializy pozaustrojowej. |
|
|
|