Nazwa | Octan sec-butylu | Numer CAS | 105-46-4 | Synonimy | octan II-rz. butylu, ester butylowy II-rz. kwasu octowego, ester sec-butylowy kwasu octowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 240 mg/m3 | NDSCh: | 720 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04520:2020-12 PiMOŚP 2017, nr 1(91) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 116,16 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: przyjemny, owocowy Temperatura topnienia: -98,9°C Temperatura wrzenia: 112,2°C Temperatura zapłonu: 19°C Temperatura samozapłonu: brak danych Granica wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,7% obj. - górna: 9,8% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,87 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 4,0 Prężność par w temp. 20°C: 25 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 119 g/m3 - w temp. 30°C: 184 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,62% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym i eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3887 Ciepło parowania w temp. wrzenia: 312,7 J/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - max 6,25 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działa drażniąco i uczulająco.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w stężeniu ok. 1000 mg/m3 może wystąpić łzawienie oczu, kichanie; w bardzo dużym stężeniu (10-krotnie większym od NDS) prawdopodobnie objawy podrażnienia oczu i górnych dróg oddechowych mogą być silne i może ujawnić się działanie narkotyczne (senność). Oblanie skóry może wywołać jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie, ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano u ludzi. Ze względu na działanie odtłuszczające może powodować wysuszenie skóry; powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać zmiany uczuleniowe. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Podać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W zależności od wskazań - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany lub dolegliwości. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną lub transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|