| Nazwa | Nitrobenzen | | Numer CAS | 98-95-3 | | Synonimy | olejek mirbanowy, esencja mirbanowa |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Repr. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2), H360F;
Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H412;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H360F: Może działać szkodliwie na płodność.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H372: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PiMOŚP 2018, nr 1(95)
PN-Z-04536:2022-01 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 123,12
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółta do brązowej
Zapach: gorzkich migdałów
Temperatura topnienia: 5,7°C
Temperatura wrzenia: 211°C
Temperatura zapłonu: 88°C
Temperatura samozapłonu: 482°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 3,25% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,20 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,25
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,20 hPa
- w temp. 44,4°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,0 g/m3
- w temp. 30°C: 2,3 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,19% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, benzenie, olejach | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 459°C
Współczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,54997
Lepkość w temp. 25°C: 2,07 mPa s
Ciepło właściwe: 1,48 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 331,3 J/g
- w temp. 20°C: 426,4 J/g
Ciepło spalania: -25,2 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,86 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,89 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 489 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - 2100 mg/kg
TDL0 (człowiek, doustnie) - 200 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, powoduje zahamowanie funkcji hemoglobiny krwi (methemoglobinemię) z niedotlenieniem mózgu, serca i innych narządów. Może działać uczulająco.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: para wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek; w dużych stężeniach powoduje po 1-4 godzinach narażenia sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci, skóry, ból i zawroty głowy; mogą wystąpić mdłości, ogólne osłabienie, zaburzenia świadomości, utrata przytomności.
Skażenie skóry ciekłym nitrobenzenem wywołuje po paru godzinach sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry i ogólne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Wypicie alkoholu przed narażeniem nasila objawy zatrucia. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby z żółtaczką.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie skóry, zmiany uczuleniowe; niedokrwistość, przewlekłe zmiany w wątrobie. |
|
|
Niezbędne leki (odtrutki): tlen, błękit metylenowy (1%) w ampułkach do podawania dożylnego, witamina C w ampułkach po 500 mg.
Leczenie: tlen, objawowe, w razie wskazań - odtrutki jak wyżej.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych oraz inne objawy utrzymują się lub nasilają, podać powoli dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg, a następnie witaminę C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania stosować intubację dotchawiczą, sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Jednocześnie założyć stałą drogę dożylną. Podawać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg, powoli, w ciągu 5 minut. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemogiobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy obficie, chłodną wodą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna konsultacja okulistyczna.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
