BENZEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaBenzen
Numer CAS71-43-2
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Carc. 1A (Rakotwórczość kat. 1A), H350;
Muta. 1B (Mutagenność kat.1B), H340;
STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372 (**);
Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H350: Może powodować raka .
H340: Może powodować wady genetyczne .
H372**: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H315: Działa drażniąco na skórę.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
P331: NIE wywoływać wymiotów.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1,6 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04016-10:2005
PiMOŚP 2000, nr 3(25)
PiMOŚP 2011, nr 1(67)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 78,11
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: 5,53°C
Temperatura wrzenia: 80,1°C
Temperatura zapłonu: -11°C
Temperatura samozapłonu: 555°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2 % obj.
- górna: 8,0 % obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,72 % obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,2 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,879 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,7
Prężność par:
- w temp. 20°C: 101 hPa
- w temp. 30°C: 157 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 324 g/m3
- w temp. 30°C: 487 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,18% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w absolutnym alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, acetonie, toluenie; rozpuszcza się w chloroformie, czterochlorku węgla, dwusiarczku węgla, olejach
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 288,94°C
Ciśnienie krytyczne: 4,9 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5011
Lepkość w temp. 20°C: 0,6487 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 1,74 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 393,8 J/g
- w temp. 25°C: 433,6 J/g
Ciepło spalania: -41,86 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,15
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapach - 16,25 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 930 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 32500 mg/m3 (7 h)
LD50 (królik, skóra) > 8263 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, uszkadza układ krwiotwórczy, rakotwórcza; działa narkotycznie, miejscowo drażniąco.

Drogi wchłaniania: pary przez drogi oddechowe, ciekły - przez skórę i z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniu przekraczającym dopuszczalne (160-400 mg/m3) wywołują ból głowy, znużenie, mdłości po paru godzinach narażenia. W bardzo dużych stężeniach występuje krótkotrwałe pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów i równowagi, senność, drgawki, utrata przytomności z zaburzeniami oddychania, arytmią, migotaniem komór i zatrzymaniem akcji serca. Śmierć następuje szybko po utracie przytomności. Skażenie dużej powierzchni skóry ciekłym benzenem zagraża wchłonięciem przez skórę.

Skażenie oczu ciekłym benzenem wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, ból głowy, objawy narkotyczne. Dawka toksyczna 0,5-1 g/kg masy ciała (tj. 35-70 ml).

Objawy zatrucia przewlekłego: benzen uszkadza układ krwiotwórczy szpiku kostnego: powoduje skazę krwotoczną, zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenię), niedokrwistość. Mogą występować krwawienia dziąseł, z nosa, siniaczenie skóry, długotrwałe krwawienia po skaleczeniach, usunięciu zęba, przedłużone miesiączki. Późne następstwa narażenia: białaczka.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub reanimacyjną, w zależności od objawów.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.`
Pomoc lekarska:
Uwzględnić inne ewentualne przyczyny utraty przytomności poza zatruciem benzenem. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska:
W razie wskazań transport do szpitala karetką PR.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy obficie, chłodną wodą, najlepiej bieżąca, około 15 minut.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym
INFORMACJE DODATKOWE