| Nazwa | Nadtlenek wodoru | | Numer CAS | 7722-84-1 | | Synonimy | dwutlenek wodoru, perhydrol |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Ox. Liq. 1(Substancja ciekła utleniająca), 271;
Acute Tox. 4(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H271: Może spowodować pożar lub wybuch; silny utleniacz.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,4 mg/m3 | | NDSCh: | 0,8 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04548:2023-03
PiMOŚP 1997, z. 17
PiMOŚP 2021, nr 3(109) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 34,02
Stan skupienia w temp. 20°C: syropowata ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: -0,43°C
- roztwór 35-procentowy: -33°C
Temperatura wrzenia: 150,2°C
- roztwór 70-procentowy: 125°C
- roztwór 35-procentowy: 108°C
Gęstość w temp. 20°C: 1,45 g/cm3
- roztwór 70-procentowy: 1,19 g/cm3
- roztwór 35-procentowy: 1,13 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 1,17
Prężność par w temp. 20°C: poniżej 1,9 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 2,7 g/cm3
- w temp. 30°C: 5,3 g/cm3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 457°C
Ciśnienie krytyczne: 21MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4084
- roztwór 35-procentowy: 1,3563
Lepkość w temp. 20°C: 1,25 mPa s
- roztwór 35-procentowy: 1,11 mPa s
Ciepło właściwe: 2,63 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia 1387 J/g
- w temp. 25°C: 1519 J/g
Ciepło topnienia: 368 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - 4060 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: roztwór o stężeniu nieprzekraczającym 20% działa drażniąco, o większym stężeniu - żrąco.
Drogi wchłaniania: w postaci par i mgły - przez drogi oddechowe, w postaci roztworu - drogą pokarmową.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par lub mgły zależnie od stężenia wywołuje: łzawienie oczu, zaczerwienienie i ból spojówek, kaszel, mdłości, wymioty, duszność, ból i zawroty głowy; może wystąpić obrzęk płuc; mogą wystąpić drętwienia kończyn, drgawki, utrata przytomności, wstrząs.
Skażenie skóry wywołuje jej zbielenie; jeśli skóra nie zostanie obmyta natychmiast, wystąpi zaczerwienienie, ból, pęcherze.
Mgła lub
Skażenie oczu roztworem może wywołać oparzenie chemiczne i owrzodzenie rogówki, niekiedy po kilkudniowym okresie utajenia.
Drogą pokarmową wywołuje ból gardła, przełyku, oparzenia z krwawieniem i perforacją ścian - może wówczas dojść do zaczopowania (zatoru) naczyń krwionośnych pęcherzykami uwalniającego się tlenu, z ryzykiem zgonu.
Niewielka dawka roztworu o stężeniu 20-40% może spowodować śmierć.
Powtarzające się narażenie inhalacyjne może wywołać bezsenność, drażliwość.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji (w kapsułkach), deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia, ułożyć w wygodnej pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój i całkowity bezruch (wysiłek może sprowokować obrzęk płuc), chronić przed utratą ciepła. W razie skurczu głośni (duszenia się, bezgłosu, chrypki) można podać do wdychania Atrovent z kapsułki. Podawać tlen do oddychania. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz głośni (bezgłos, stridor) - pomimo podania Atroventu - podać do inhalacji deksametazon, założyć stałą drogę dożylną, podać hydrokortyzon.
Brak poprawy uzasadnia natychmiastowy transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. Dolegliwości i zmiany osłuchowe w płucach uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontynuować podawanie tlenu. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć skażoną odzież i obficie zmywać skórę letnią, bieżącą wodą. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy i leczenia chirurgicznego.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Poszkodowany powinien sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna.
Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Można podać środek przeciwbólowy parenteralnie (np. pyralginę dożylnie).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurga ze względu na ryzyko krwotoku, zapaści. |
|
|
|
|
