| Nazwa | Nadtlenek dibenzoilowy | | Numer CAS | 94-36-0 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Org. Perox. (Nadtlenek organiczny) B, H241;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H241: Ogrzanie może spowodować pożar lub wybuch.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P220: Trzymać z dala od odzieży i innych materiałów zapalnych.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P412: Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 °C (122 °F).
P420: Przechowywać oddzielnie.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 5 mg/m3 | | NDSCh: | 10 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 242,24
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 103°C rozkład
Temperatura wrzenia: rozkład pod wpływem temperatury
Temperatura zapłonu: 80°C
Temperatura samozapłonu: 144°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: nie charakteryzuje się
Stężenie stechiometryczne: 1,43% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,15 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 8,4
Prężność par w temp. 20°C: poniżej 1 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, acetonie, chloroformie | | Właściwości dodatkowe | Ciepło spalania: -26,82 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 7710 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działa drażniąco i uczulająco.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu w stężeniach większych od dopuszczalnego stężenia chwilowego wywołuje kaszel, łzawienie oczu, bóle głowy, kichanie, uczucie pieczenia w gardle. Może wystąpić natychmiastowy lub opóźniony napad duszności wskutek skurczu oskrzeli ze spadkiem ciśnienia tętniczego krwi.
Skażenie skóry substancją stałą może wywołać swędzenie, obrzęk (alergiczne zapalenie skóry) i/albo zaczerwienienie i ból.
Skażenie oczu pyłem wywołuje łzawienie, pieczenie spojówek, ból.
Nie opisywano zatruć drogą pokarmową. Prawdopodobnie może wywołać bóle w przełyku i ból brzucha, wymioty.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do inhalacji (w kapsułkach), deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę, oraz Atrovent z kapsułki (2-4 rozpylenia). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Duszność i objawy astmatyczne (skurcz oskrzeli) uzasadniają: podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxiloson) oraz założenie stałej drogi dożylnej, ewentualnie podanie dożylne hydrokortyzonu.
W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć skażoną odzież i obficie zmywać skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. W razie zmian założyć jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
Zależnie od lokalizacji i rozległości zmian - konsultacja dermatologa lub transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy specjalistycznej, ze względu na ryzyko wystąpienia duszności, i ewentualne wskazania do leczenia zmian skórnych.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Poszkodowany powinien sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna.
Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR. |
|
|
|
|
