MORFOLINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaMorfolina
Numer CAS110-91-8
Synonimytetrahydro-1,4-oksazyna, 1,4-czterohydrooksazyna
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
AcuteTox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
AcuteTox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
AcuteTox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)BRAK
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 36 mg/m3
NDSCh:72 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04242-3:2011
PiMOŚP 2007, nr 4(54)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 87,12
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aminowy
Temperatura topnienia: -3,1°C
Temperatura wrzenia: 128,9°C
Temperatura zapłonu: 31°C
Temperatura samozapłonu: 310°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: 15,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,72% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,0 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 11 hPa
- w temp. 30°C: 16 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 38 g/m3
- w temp. 30°C: 55 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: miesza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholach, estrach, ketonach
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 344°C
Ciśnienie krytyczne: 5,3 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4542
Lepkość w temp. 20°C: 2,3 mPa s
Ciepło właściwe: 1,2 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 425 J/g
- w temp. 25°C: 505 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,036 ÷ 0,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1050 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 28984 mg/m3 (8 h)
LD50 (królik, skóra) - 500 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa i żrąca.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary i mgły o dużym stężeniu powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, zaburzenia widzenia, kaszel, duszność. Prawdopodobnie może nastąpić obrzęk płuc.

Skażenie skóry powoduje jej swędzenie, zaczerwienienie, ból z ryzykiem oparzenia.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie, ból, zaburzenia widzenia, oparzenie chemiczne z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Zatrucie

Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia i krwotoku z przewodu pokarmowego i niebezpieczeństwem perforacji ścian przewodu pokarmowego i wstrząsu. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego i doustnie.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie potrzeby kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia, ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc, nawet przy braku zmian osłuchowych w płucach, transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowe opatrunki.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej lub konsultacji dermatologicznej. W razie potrzeby można podawać doustnie lub pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Wobec ryzyka wystąpienia ogólnych objawów wskazana obserwacja w warunkach szpitalnych.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna ze względu na ryzyko uszkodzenia gałki ocznej. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej.
INFORMACJE DODATKOWE