Nazwa | Morfolina | Numer CAS | 110-91-8 | Synonimy | tetrahydro-1,4-oksazyna, 1,4-czterohydrooksazyna |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; AcuteTox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; AcuteTox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; AcuteTox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 36 mg/m3 | NDSCh: | 72 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04242-3:2011 PiMOŚP 2007, nr 4(54) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 87,12 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: aminowy Temperatura topnienia: -3,1°C Temperatura wrzenia: 128,9°C Temperatura zapłonu: 31°C Temperatura samozapłonu: 310°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,8% obj. - górna: 15,2% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,72% obj. Gęstość w temp. 20°C: 1,0 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,0 Prężność par: - w temp. 20°C: 11 hPa - w temp. 30°C: 16 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 38 g/m3 - w temp. 30°C: 55 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie: miesza się bez ograniczeń Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholach, estrach, ketonach | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 344°C Ciśnienie krytyczne: 5,3 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4542 Lepkość w temp. 20°C: 2,3 mPa s Ciepło właściwe: 1,2 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 425 J/g - w temp. 25°C: 505 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,036 ÷ 0,5 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1050 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 28984 mg/m3 (8 h) LD50 (królik, skóra) - 500 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa i żrąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary i mgły o dużym stężeniu powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, zaburzenia widzenia, kaszel, duszność. Prawdopodobnie może nastąpić obrzęk płuc.
Skażenie skóry powoduje jej swędzenie, zaczerwienienie, ból z ryzykiem oparzenia.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje łzawienie, ból, zaburzenia widzenia, oparzenie chemiczne z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Zatrucie
Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia i krwotoku z przewodu pokarmowego i niebezpieczeństwem perforacji ścian przewodu pokarmowego i wstrząsu. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego i doustnie. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie potrzeby kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu (np. Auxiloson) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia, ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc, nawet przy braku zmian osłuchowych w płucach, transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowe opatrunki. Pomoc lekarska: W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej lub konsultacji dermatologicznej. W razie potrzeby można podawać doustnie lub pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Wobec ryzyka wystąpienia ogólnych objawów wskazana obserwacja w warunkach szpitalnych.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna ze względu na ryzyko uszkodzenia gałki ocznej. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|