| Nazwa | 1-Metylo-2-pirolidon | | Numer CAS | 872-50-4 | | Synonimy | metylopirolidon, N-metylo-2-pirolidon; 1-metylo-2-pirolidon |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Repr. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat 1B), H360D***;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat.3), H335; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H360D***: Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H319: Działa drażniąco na oczy.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 40 mg/m3 | | NDSCh: | 80 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04371:2009
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
PIMOŚP 2022, nr 2(112) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 99,13
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: owocowy
Temperatura topnienia: -24,4 °C
Temperatura wrzenia: 203°C
Temperatura zapłonu: 96 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25 °C: 1,028 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,4
Prężność par:
- w temp. 20 °C: brak danych
- w temp. 25 °C: 4,66 kPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 1,7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z większością rozpuszczalników organicznych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -0,38 | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 25 °C: 1,4680
Lepkość w temp. 25°C: 1,666 mPa s |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 3914 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 8000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: pary w wysokich stężeniach mogą wywoływać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, skurcz oskrzeli, kaszel, duszność, obrzęk płuc, ból głowy, mdłości.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywoływać jej zaczerwienienie, ból, owrzodzenia.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie, spojówek z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą doustną wywołuje mdłości, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: bóle głowy, podrażnienie oczu, zmiany skórne o typie rumienia i obrzęku. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent), deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid.
Odtrutki: nie są znane
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Przytomny
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Pomoc lekarska:
W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe jak w zatruciu inhalacyjnym.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
