| Nazwa | Metyloamina | | Numer CAS | 74-89-5 | | Synonimy | aminometan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Gas 1 (Gaz łatwopalny, kat.1), H220;
Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 4*. inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P410 + P403: Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 5 mg/m3 | | NDSCh: | 15 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 31,06
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: amoniakalny, ostry
Temperatura topnienia (1013 hPa): -93,5°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -6,32°C
Temperatura zapłonu: nie dotyczy - gaz
Temperatura samozapłonu: 430°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 4,9% obj.
- górna: 20,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 8,54% obj.
Gęstość gazu (15°C; 1013 hPa): 1,34 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 1,07
Gęstość cieczy (-6,33°C, 1013 hPa): 0,69 g/cm3
Prężność par w temp. 20°C: 0,3 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie (25°C; 1013 hPa): 51,9% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, metanolu | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 156,9°C
Ciśnienie krytyczne: 7,46 MPa
Współczynnik załamania światła (20°C; 0,3 MPa): 1,3527
Lepkość gazu (15°C; 1013 hPa): 0,0082 mPa s
Ciepło właściwe (25°C; 1013 hPa): Cp = 1,82 J/(g K), Cv = 1,51 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 831,5 J/g
Ciepło spalania cieczy: -34,48 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,03 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: szkodliwy, drażniący gaz.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie i obrzęk spojówek, kaszel, uczucie drapania w gardle, duszność. Może wystąpić obrzęk płuc.
Skażenie oczu roztworem metyloaminy wywołuje łzawienie, ból oczu z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Skażenie skóry roztworem powoduje jej zaczerwienienie, ból oraz oparzenia chemiczne. Prawdopodobnie w postaci skroplonej może wywołać podobne objawy.
Drogą pokarmową (w postaci roztworu) powoduje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia z przewodu pokarmowego oraz perforacji ścian przełyku i żołądka.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, Atrovent do inhalacji, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia, postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z objawami spastycznymi oskrzelowymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia); działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu (np. Auxilosonu) lub dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia, ze względu na zagrożenie obrzękiem płuc, nawet przy braku zmian osłuchowych w płucach.
SKAŻENIE SKÓRY
(roztworem)
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie potrzeby można podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). W zależności od rodzaju, lokalizacji i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub pomocy chirurgicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna, ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie połknięcia roztworu nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i wstrząsu. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
