| Nazwa | Metanotiol | | Numer CAS | 74-93-1 | | Synonimy | merkaptan metylowy |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Gas. 1, H220: Skrajnie łatwopalny gaz.;
Press. Gas (Gas pod ciśnieniem);
Acute Tox. 3(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H220: Skrajnie łatwopalny gaz.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | 2 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 48,11
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: odrażający
Temperatura topnienia (1013 hPa): -121,0°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 6°C
Temperatura zapłonu: -17,8°C (skroplony)
Temperatura samozapłonu: 290°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 3,9% obj.
- górna: 21,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: 6,54% obj.
Gęstość gazu (15°C, 1013 hPa): 2,96 g/dml
Gęstość cieczy (0°C, 1013 hPa): 0,896 g/cm3
Gęstość par względem powietrza (15°C, 1013 hPa): 1,66
Prężność par:
- w temp. 20°C: 1700 hPa
- w temp. 30°C: 2400 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie (15°C, 1013 hPa): 2,5% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, eterze naftowym | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 196,8°C
Ciśnienie krytyczne: 7,14 MPa
Ciepło właściwe (15,5°C, 1013 hPa): Cp = 1,03 J/(g K), Cv = 0,86 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 122,6 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 510 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,0042 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 1351 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: łzawienie oczu, uczucie drapania w gardle, kaszel, ból głowy, mdłości, uczucie duszności. W dużym stężeniu mogą wystąpić drgawki i utrata świadomości, przyspieszenie akcji serca, sinica, obrzęk płuc. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Skażenie skóry skroplonym gazem może wywołać jej odmrożenie.
Skażenie oczu skroplonym gazem może spowodować ich uszkodzenie.
Objawy zatrucia przewlekłego: opisano przewlekły stan zapalny skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson) furosemid, Atrovent do inhalacji.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (mały wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Ze względu na ryzyko obrzęku płuc założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności z objawami spastycznymi oskrzelowymi należy podać do inhalacji Atrovent 2-4 rozpylenia: działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 min. W razie pojawienia się zmian osłuchowych w płucach i duszności podawać dożylnie hydrokortyzon, furosemid lub inhalacyjnie deksametazon) np. Auxiloson). Ze względu na ryzyko obrzęku płuc w każdym przypadku transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, z kontrolą układu krążenia i kontynuacją leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
skroplonym gazem
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości odmrożeń transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty. |
|
|
|
|
