| Nazwa | Kwas octowy | | Numer CAS | 64-19-7 | | Synonimy | kwas octowy lodowaty, esencja octowa, kwas etanokarboksylowy |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1A), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P330 + P331: W przypadku połknięcia: Wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 25 mg/m3 | | NDSCh: | 50 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04323:2004
PiMOŚP 1999, z. 22 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 60,05
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, ostry, kłujący
Temperatura topnienia: 16,7°C
Temperatura wrzenia: 118,1°C
Temperatura zapłonu: 40°C
Temperatura samozapłonu: 485°C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 4,0% obj.
- górna: 17,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 9,51% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,049 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,07
Prężność par:
- w temp. 20°C: 15,33 hPa
- w temp. 30°C: 27 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 38 g/m3
- w temp. 30°C: 64 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie; nie rozpuszcza się w dwusiarczku węgla | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 321,6°C
Ciśnienie krytyczne: 5,6 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3715
Lepkość w temp. 20°C: 1,183 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 19,4°C: 2,043 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. 25°C: 383,8 J/g
- w temp. wrzenia: 406,11 J/g
Ciepło spalania: -14,56 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,5-2,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 3310 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1060 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 2040 mg/m3 (3 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i żrąca.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary powodują ból i łzawienie oczu, przekrwienie spojówek, kaszel, ból gardła, błony śluzowej nosa, duszność. W dużych stężeniach mogą spowodować obrzęk płuc. Bezpośrednim następstwem zatrucia inhalacyjnego może być odoskrzelowe zapalenie płuc.
Skażenie skóry kwasem octowym lodowatym i roztworem o stężeniu ok. 80% wywołuje oparzenie chemiczne (martwicę koagulacyjną). Rozległe oparzenie może wywołać wstrząs, hemolizę krwi, uszkodzenie nerek.
Skażenie oczu powoduje oparzenie powiek, gałki ocznej (z trwałym uszkodzeniem).
Drogą pokarmową powoduje oparzenie jamy ustnej, gardła, przełyku, wymioty z krwią, biegunkę; może wystąpić wstrząs, hemoliza erytrocytów, niewydolność nerek. Dawka śmiertelna wynosi ok. 60-70 ml kwasu octowego lodowatego.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie spojówek, gardła, oskrzeli. Powtarzający się kontakt ze skórą wywołuje stan zapalny, przebarwienia. Uszkodzenie szkliwa zębów. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon do podawania inhalacyjnego, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie braku tchu) podawać ten, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc lekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. Należy podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
