| Nazwa | Izopropyloamina | | Numer CAS | 75-31-0 | | Synonimy | 2-aminopropan, propano-2-amina |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 12 mg/m3 | | NDSCh: | 24 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 59,11
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: -95,2°C
Temperatura wrzenia: 32°C
Temperatura zapłonu: -37°C
Temperatura samozapłonu: 400°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,0% obj.
- górna: 10,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,85% obj.
Gęstość w temp. 18°C: 0,69 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 637 hPa
- w temp. 25°C: 765 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1545 g/m3
- w temp. 30°C: 2245 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: rozpuszcza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 203°C
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3742
Lepkość w temp. 25°C: 0,36 mPa s
Ciepło właściwe: 2,8 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 460,3 J/g
- w temp. 25°C: 482,4 J/g
Ciepło spalania: -39,86 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,5 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 820 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 9600 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - 380-550 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja drażniąca, uczulająca, narkotyczna w dużych stężeniach.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból i łzawienie oczu, kaszel, chrypkę, ból w klatce piersiowej, duszność, zaburzenia oddychania, obrzęk płuc. W dużych stężeniach mogą wystąpić zawroty głowy i senność, zaburzenia świadomości.
Skażenie lub oblanie skóry ciekłą substancją wywołuje ból i zaczerwienienie skóry.
Przedłużający się kontakt ze skórą może wywołać oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, zaczerwienienie i obrzęk aparatu ochronnego oka i gałki ocznej z ryzykiem jej trwałego uszkodzenia.
Drogą pokarmową wywołuje ból i zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, mdłości, wymioty, może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego.
Następstwem oparzeń chemicznych mogą być zmiany bliznowate z upośledzeniem funkcji zależnym od ich lokalizacji i rozległości.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać zmiany uczuleniowe. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, Atrovent w kapsułkach do inhalacji, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia, zapewnić bezwzględny spokój w pozycji siedzącej lub półleżącej: wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z objawami oskrzelowymi podać do inhalacji Atrovent z kapsułki: 2-4 rozpylenia, działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach, lub deksametazon inhalacyjnie. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub w razie wskazań karetką reanimacyjną.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma widocznych zmian). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia (narkotycznych) - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, a w razie oblania dużej powierzchni skóry - karetką reanimacyjną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Poszkodowany powinien sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego - z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. W każdym przypadku, ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, transport karetką reanimacyjną PR do szpitala. |
|
|
|
|
