Nazwa | Izopentan | Numer CAS | 78-78-4 | Synonimy | 2-metylobutan |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224; Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary. H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy. H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 3000 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04376:2010 PiMOŚP 2003, nr 4(38) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 72,15 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: -159,9°C Temperatura wrzenia: 28°C Temperatura zapłonu: -50°C Temperatura samozapłonu: 420°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,3% obj. - górna: 7,6% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,56% obj. Minimalna energia zapłonu: 0,21 mJ Gęstość w temp. 20°C: 0,62 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,48 Prężność par: - w temp. 20°C: 780 hPa - w temp. 30°C: 1100 hPa Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 2310 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 187,24°C Ciśnienie krytyczne: 3,4 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,35373 Lepkość w temp. 20°C: 0,225 mPa s Ciepło właściwe: 2,3 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 342,4 J/g - w temp. 25°C: 344,5 J/g Ciepło spalania: -48,59 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca; działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - przez drogi oddechowe, ciekły - z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w dużych stężeniach mogą wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność. Mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, pobudzenie psychoruchowe, a następnie senność, śpiączka.
Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować zaczerwienienie i ból oczu, uszkodzenie rogówki.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać powstanie pęcherzy.
Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, ból brzucha oraz objawy narkotyczne jak w zatruciu inhalacyjnym; zachłyśnięcie się ciekłym pentanem może spowodować zapalenie płuc z powikłaniami.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na pary w dużym stężeniu może spowodować zaburzenia ze strony układu nerwowego. Powtarzany lub długotrwały kontakt ze skórą prowadzi do jej wysuszenia, stanów zapalnych z wtórnymi infekcjami. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Kaszel i ból głowy uzasadniają podawanie tlenu do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Jeżeli wystąpiły pęcherze lub inne zmiany skórne, wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|