IZOPENTAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaIzopentan
Numer CAS78-78-4
Synonimy2-metylobutan
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224;
Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary.
H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią.
H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)
Dodatkowe kody zwrotówEUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 3000 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04376:2010
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 72,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -159,9°C
Temperatura wrzenia: 28°C
Temperatura zapłonu: -50°C
Temperatura samozapłonu: 420°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,3% obj.
- górna: 7,6% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,56% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,21 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,62 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,48
Prężność par:
- w temp. 20°C: 780 hPa
- w temp. 30°C: 1100 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 2310 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 187,24°C
Ciśnienie krytyczne: 3,4 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,35373
Lepkość w temp. 20°C: 0,225 mPa s
Ciepło właściwe: 2,3 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 342,4 J/g
- w temp. 25°C: 344,5 J/g
Ciepło spalania: -48,59 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca; działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: pary - przez drogi oddechowe, ciekły - z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: pary w dużych stężeniach mogą wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność. Mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, pobudzenie psychoruchowe, a następnie senność, śpiączka.

Skażenie oczu ciekłą substancją może spowodować zaczerwienienie i ból oczu, uszkodzenie rogówki.

Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać powstanie pęcherzy.

Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, ból brzucha oraz objawy narkotyczne jak w zatruciu inhalacyjnym; zachłyśnięcie się ciekłym pentanem może spowodować zapalenie płuc z powikłaniami.

Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na pary w dużym stężeniu może spowodować zaburzenia ze strony układu nerwowego. Powtarzany lub długotrwały kontakt ze skórą prowadzi do jej wysuszenia, stanów zapalnych z wtórnymi infekcjami.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w dowolnej pozycji. Kaszel i ból głowy uzasadniają podawanie tlenu do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Jeżeli wystąpiły pęcherze lub inne zmiany skórne, wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE