4-HYDROKSY-4-METYLOPENTAN-2-ON
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa4-Hydroksy-4-metylopentan-2-on
Numer CAS123-42-2
Synonimyalkohol diacetonowy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPEye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H319: Działa drażniąco na oczy.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczneEye Irrit. 2, H319: C ≥ 10%;
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 240 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04368:2008
PiMOŚP 2001, z. 30
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 116,16
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny, słodkawy
Temperatura topnienia: -47 °C
Temperatura wrzenia: 166 °C
Temperatura zapłonu: 56 °C
Temperatura samozapłonu: 603 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: 6,9% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,94
Gęstość par względem powietrza: 4,0
Prężność par w temp. 20 °C: 2 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: >100 g/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkoweWspółczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 0,14
Współczynnik załamania światła: 1,4223-1,4243
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,3 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 4000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 13500 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek oraz bóle i zawroty głowy, podrażnienie błony śluzowej nosa, gardła, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli, zapalenie płuc, mdłości i wymioty, a w dużym stężeniu - zaburzenia równowagi, senność, śpiączkę.

Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie, ból oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, senność, śpiączkę.

Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia, odtłuszczenia i stanów zapalnych skóry, zapalenia spojówek, nieżytu górnych i dolnych dróg oddechowych. Możliwość uszkodzenie wątroby i nerek.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjna PR ze względu na ryzyko stopniowego nasilania objawów zatrucia.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku
transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
W razie wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko nasilania się objawów zatrucia.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE