| Nazwa | n-Heksanal | | Numer CAS | 66-25-1 | | Synonimy | heksanal; aldehyd heksylowy; aldehyd kapronowy |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H319: Działa drażniąco na oczy.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 40 mg/m3 | | NDSCh: | 80 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04045-14:2009
PiMOŚP 2005, nr 4(46) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Informacje ogólne:
Postać: ciecz, bezbarwna
Zapach: charakterystyczny, owocowy lub trawy
Ważne informacje dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska:
pH: 7,0
Masa cząsteczkowa: 100,16
Temperatura wrzenia: 129 °C
Temperatura zapłonu: 32,22 °C (otwarty tygiel)
Temperatura krzepnięcia/topnienia: -56 °C
Temperatura samozapłonu; 220 °C
Prężność pary w 25 C: 1,506 kPa
Gęstość par względna (powietrze = 1): 3,45
Gęstość pary nasyconej: 1,24 kg/m3
Granice wybuchowości w powietrzu w % obj.:
- dolna: 1
- górna: 7,5
Rozpuszczalność: 0,5 g/100 ml wody
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze etylowym, glikolu etylenowym, olejach mineralnych, nie rozpuszcza się w glicerynie
Współczynnik podziału n-oktanol/woda log Kow: 1,78
Lepkość dynamiczna w 20 °C: 0,69 mPa·s
Inne informacje:
Współczynnik załamania światła nD˛°: 1,3990 - 1,4090
Próg wyczuwalności zapachu: 0,039 mg/m3
Współczynniki przeliczeniowe: 1 ppm ≈ 4,17 mg/m3
1 mg/m3 ≈ 0,24 ppm | | Właściwości dodatkowe | |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne TABELA
- działanie uczulające
Brak danych.
- toksyczność dawki powtórzonej
n-Heksanal podawany zwierzętom doświadczalnym z wodą do picia w stężeniu 1000 mg/l przez 4 tygodnie powodował zmiany histopatologiczne w wątrobie i nerkach.
- działanie mutagenne
n-Heksanal nie wykazywał działania mutagennego w testach z Salmonella typhimurium i Escherichia coli.
- działanie rakotwórcze,
Substancja nie była oceniana pod względem działania rakotwórczego przez IARC.
W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono też żadnych informacji o działaniu rakotwórczym n-heksanalu.
- szkodliwe działanie na rozrodczość
Brak danych.
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
drażniące, depresyjne na centralny układ nerwowy,
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego:
W postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, zawroty i bóle głowy, nudności.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból, łzawienie i zaburzenia widzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, bóle i zawroty głowy, senność, a po spożyciu dużych dawek śpiączkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: działanie drażniące na skórę, błony śluzowe i oczy, objawiające się zaczerwienieniem i rumieniem skóry, nieżytem nosa, kaszlem, zaczerwieniem i łzawieniem oczu. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację dermatologiczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia.
Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Kontynuować podawanie tlenu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|
|
