Nazwa | Fluorooctan sodu | Numer CAS | 62-74-8 | Synonimy | sól sodowa kwasu fluorooctowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2* (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Acute Tox. 1; dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310; Acute Tox. 2*, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą. H300: Połknięcie grozi śmiercią. H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P264: Dokładnie umyć … po użyciu. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,05 mg/m3 | NDSCh: | 0,15 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04361:2006 PiMOŚP 2002, nr 4(34) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa 100,0 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: biała Zapach: brak danych Temperatura topnienia: 200-205°C Temperatura wrzenia: rozkład Temperatura zapłonu: substancja niepalna Temperatura samozapłonu: substancja niepalna Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych Gęstość w temp. 20°C: brak danych Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy Prężność par: brak danych Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych | Właściwości dodatkowe | Właściwości dodatkowe: brak danych |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 0,1 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (szczur, skóra) - 48 mg/kg LDL0 (człowiek, doustnie) - 0,7 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna po połknięciu lub w przypadku narażenia inhalacyjnego na duże stężenie, zaburza metabolizm komórkowy, powoduje spadek stężenia wapnia we krwi. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 2-10 mg/kg.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy, skóra (uszkodzona).
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywoływać ból, łzawienie oczu, wzmożone wydzielanie śliny, kaszel, duszność, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca z ryzykiem zatrzymania krążenia, halucynacje, przeczulicę skóry, drgawki, śpiączkę.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: opisano jeden przypadek uszkodzenia wątroby i nerek, układu nerwowego i tarczycy przy kontakcie powtarzanym w ciągu 10 lat. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Relanium, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: glukonolaktobionian wapnia - Calcium 10% amp. po 10 ml lub chlorek wapnia - Calcium Chloratum 10% amp. po 10 ml, najlepiej do podawania w warunkach szpitalnych. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.) Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko zaburzeń rytmu i zatrzymania czynności serca.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie skażenia zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Zapewnić konsultację dermatologiczną. Pomoc lekarska: Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry (uszkodzonej) w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.) Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko zaburzeń rytmu i zatrzymania czynności serca.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|