FLUOR
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaFluor
Numer CAS7782-41-4
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPOx. Gas 1(Substancja gazowa utleniająca, kat. 1), H270;
Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 2* inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H270: Może spowodować lub intensyfikować pożar; utleniacz.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P220: Trzymać z dala od odzieży i innych materiałów zapalnych.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P244: Chronić zawory i przyłącza przed olejem i tłuszczem.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
P370 + P376: W przypadku pożaru: Jeżeli jest to bezpieczne, zahamować wyciek.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,05 mg/m3
NDSCh:0,4 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 37,997
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: żółtozielona
Zapach: ostry, duszący
Temperatura topnienia (1013 hPa): -219,6°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -188,3°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 1,696 g/dł
Gęstość cieczy (-188°C): 1,503 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 1,696
Prężność gazu w temp. -161°C: 0,1 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie: gwałtowna reakcja
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: -129,4°C
Ciśnienie krytyczne: 5,57 MPa
Lepkość gazu (15°C, 1013 hPa): 0,0229 mPa s
Ciepło właściwe gazu (21,11°C; 1013 hPa): Cp = 0,828 J/(g K)
Cv = 0,610 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 166,63 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,2-0,3 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - 292 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz bardzo toksyczny, drażniący i żrący, z wodą (wilgocią) tworzy fluorowodór.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.

Objawy zatrucia ostrego: ból i pieczenie oczu, oparzenie rogówki z zaburzeniami widzenia, skurcz głośni z uczuciem duszenia się, z niemożnością mówienia, skurcz oskrzeli z dusznością. Obrzęk płuc może wystąpić z opóźnieniem. W dużym stężeniu powoduje śmierć. Może wystąpić chemiczne oparzenie skóry, zwłaszcza wilgotnej. Następstwem ostrego zatrucia może być zapalenie płuc, oskrzeli.

Objawy zatrucia przewlekłego: narażenie na fluor w małym stężeniu może wywołać krwawienia z nosa, zmiany w zatokach przynosowych, przewlekłe zapalenie spojówek i powiek, uszkodzenie emalii zębowej.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon i furosemid do podawania dożylnego; pyralgina w ampułkach.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój w pozycji siedzącej. W razie duszenia się, niemożności mówienia podawać Atrovent do inhalacji (1-2 rozpylenia). Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać pilnie lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli skurcz głośni i/albo oskrzeli utrzymuje się pomimo podania Atroventu - podać inhalacyjnie deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Rozpoczynający się obrzęk płuc uzasadnia podanie dożylnie furosemidu.
W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Na zaczerwienioną lub uszkodzoną skórę nałożyć jałowy opatrunek. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Zmiany skórne i błon śluzowych - nawet bez innych objawów - jako efekt narażenia wskazują na konieczność postępowania jak w zatruciu inhalacyjnym oraz zapewnienia pomocy okulisty lub dermatologa. W razie bólów podać pozajelitowo pyralginę.
INFORMACJE DODATKOWE