Nazwa | Fenylometanol | Numer CAS | 100-51-6 | Synonimy | alkohol benzylowy, hydroksytoluen, fenylokarbinol, |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4(*). inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P312 + P330: W przypadku połknięcia: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. Wypłukać usta. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 240 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04342:2007 PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 108,14 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: -15,19 °C Temperatura wrzenia: 206 °C Temperatura zapłonu: 101 °C Temperatura samozapłonu: 435 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 1,3% obj. - górna: 13,0% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 1,05 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,72 Prężność par w temp. 20 °C: 0,189 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 4,0 g Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 1,10 Ciepło właściwe: 2,0276 J/(g K) Ciepło topnienia: 83,02 J/g Ciepło parowania: 467,16 J/g Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,5396 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 24,3 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1230 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 2000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa; może działać drażniąco i uczulająco.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból i odczyny uczuleniowe oraz miejscowe znieczulenie.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę. W razie spożycia dużej dawki mogą wystąpić zaburzenia równowagi, drgawki, zatrzymanie oddechu. Przy podawaniu drogą pozajelitową (dożylną) obserwowano zaburzenia krążenia, spadek ciśnienia tętniczego krwi, niewydolność serca, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia oddechu, uszkodzenie wątroby i nerek z możliwością zgonu.
Objawy zatrucia przewlekłego: przedłużony lub powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować miejscowe zmiany zapalne. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) 10 mg do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Odessać strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|