| Nazwa | 1,4-Fenylenodiamina | | Numer CAS | 106-50-3 | | Synonimy | p-fenylenodwuamina; p-fenylenodiamina; 1,4-dwuaminobenzen; p-aminoanilina; ursol; 1,4-diaminobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3*, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,1 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04432:2011
PiMOŚP 2009, nr 1(59) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 108,14
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała lub słabo różowa
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 146°C
Temperatura wrzenia: 267°C
Temperatura zapłonu: 156°C
Temperatura samozapłonu: 400°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,5% obj.
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 2,56% obj.
Gęstość w temp. 75°C: 1,2 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,7
Prężność par w temp. 100°C: 1,42 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 24°C: 3,7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym | | Właściwości dodatkowe | Ciepło spalania: -32,45 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 80 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 71 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja toksyczna, drażniąca, uczulająca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu powoduje ból i łzawienie oczu, obrzęk skóry twarzy i szyi, kaszel, ból gardła, obrzęk głośni i skurcz oskrzeli z dusznością.
Skażenie skóry pyłem lub roztworem w dużych stężeniach może powodować miejscowe zaczerwienienie i ból.
Skażenie oczu pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę; może wystąpić rozpad czerwonych krwinek (hemoliza) i methemoglobinemia. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek. Dawka toksyczna
Drogą pokarmową - ok. 5 g.
Objawy zatrucia przewlekłego: u narażonych występowały zawroty głowy, zaburzenia trawienne, astma oskrzelowa, uczuleniowe i złuszczające zapalenia skóry, niedokrwistość. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, pyralgina do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. W razie trudności w oddychaniu podać do inhalacji Atrovent: 1-2 rozpylenia. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się skurcz lub obrzęk głośni albo skurcz oskrzeli, należy podać do inhalacji deksametazon albo dożylnie hydrokortyzon, założyć stałą drogę dożylną.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania podawania tlenu.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej.
W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). W każdym przypadku transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na niebezpieczeństwo ogólnych objawów zatrucia. |
|
|
|
|
