2-ETOKSYETANOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-Etoksyetanol
Numer CAS110-80-5
Synonimyalkohol etoksyetylowy, 2-etoksyetanol-1, eter monoetylowy glikolu etylenowego, etyloglikol, etoksyhydroksyetan, Cellosolv, Bikanol E1
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Repr. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat.1B), H360-FD;
Acute Tox. 3, inhal (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddcechowa), H331;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H360FD: Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 8 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PiMOŚP 2010, nr 1(63)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 90,123
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: łagodny, eteryczny
Temperatura topnienia: poniżej -90°C
Temperatura wrzenia: 135,1°C
Temperatura zapłonu: 40°C
Temperatura samozapłonu: 235°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,8% obj.
- górna: 15,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 3,68% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,93 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,1
Prężność par:
- w temp. 20°C: 4,9 hPa
- w temp. 30°C: 9,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 18 g/m3
- w temp. 30°C: 33 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: bez ograniczeń rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, chloroformie, benzenie, czterochlorku węgla
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4077
Lepkość w temp. 20°C: 2,05 mPa s
Ciepło właściwe: 2,32 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 450,1 J/g
- w temp. 25°C: 524,0 J/g
Ciepło spalania: brak danych
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): -0,54
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 2125 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 7500 mg/m3 (7 h)
LD50 (królik, skóra) - 3300 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, może działać depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, powoduje zmiany we krwi,

Drogą pokarmową działa nefrotoksycznie.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w dużych stężeniach może wywołać zaczerwienienie spojówek, łzawienie oczu, przemijające zmętnienie rogówki, kaszel. Może wystąpić ból głowy.

Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać miejscowo ból i zaczerwienienie.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek i zaburzenia widzenia związane z obrzękiem rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, senność. Mogą wystąpić drgawki, utrata przytomności, niewydolność nerek, obrzęk płuc, śmierć.
Następstwem zatrucia

Drogą pokarmową jest uszkodzenie nerek i wątroby.

Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zmiany skórne (rumień, wysuszenie, pękanie); zmiany we krwi (układzie krwiotwórczym) - pancytopenia.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności niż zatrucie alkoholem etoksyetylowym drogą oddechową i udzielić pomocy zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania lekarskiego. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zaczerwienienia).
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian skierować do dermatologa.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu, konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich objawów zatrucia - transport do szpitala karetką PR z zapewnieniem dializy pozanerkowej.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną z zapewnieniem dializy pozanerkowej.
INFORMACJE DODATKOWE