4-AMINOFENOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa4-Aminofenol
Numer CAS123-30-8
Synonimyp-aminofenol; p-hydroksyanilina; 4-aminofenol; 2-hydroksyanilina;
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPMuta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Acute Tox. 4, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P202: Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
frakcja wdychalna
NDS: 5 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04268:2001
PiMOŚP 1997, z. 16
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 109,13
Stan skupienia w temp. 20°C ciało stałe
Barwa: biała lub szara (ciemnieje na powietrzu)
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 189,6-190,2°C
Temperatura wrzenia: 284°C z rozkładem
Temperatura zapłonu: 195°C
Temperatura samozapłonu: >250°C
Granice wybuchowości:
- dolna: brak danych
- górna: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 1,29 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,77
Prężność par w temp. 132°C: 0,4 hPa
Stężenie pary nasyconej: w temp. 20°C: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,5% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasach i zasadach
Właściwości dodatkoweCiepło sublimacji: 844 J/g
Ciepło spalania: -29,1 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 375 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) > 10000 mg/kg


Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, uczulająca oraz methemoglobinotwórcza.

Drogi wchłaniania: w postaci pyłu - przez drogi oddechowe, istnieje prawdopodobieństwo wchłaniania przez skórę i drogą pokarmową.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać ból głowy; mdłości, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel.

Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie, ból; w postaci roztworu może wywołać prawdopodobnie sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych.

Skażenie oczu stałą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, biegunkę oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności.
Brak danych na temat ryzyka methemoglobinemii w narażeniu inhalacyjnym i przez skórę u człowieka.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie skóry na kontakt z substancją stałą lub zawartą w pigmentach, farbach itd. wywołuje często alergiczne zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg.
Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej z mydłem.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
Poinformować poszkodowanego o ryzyku wystąpienia zmian skórnych oraz uczulenia.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 1 amp. (500 mg).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C.
W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
Podane dawki odtrutek można powtórzyć po upływie godziny - brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii.
INFORMACJE DODATKOWE