| Nazwa | Ditlenek chloru | | Numer CAS | 10049-04-4 | | Synonimy | dwutlenek chloru |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Ox. Gas 1 ( Substancja gazowa utleniająca, kat. 1), H270;
Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem);
Acute Tox. 2 * inhal (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |      | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H270: Może spowodować lub intensyfikować pożar; utleniacz.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,3 mg/m3 | | NDSCh: | 0,9 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
| metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 67,45
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: czerwonożółta
Zapach: ostry, duszący
Temperatura topnienia: -59,5°C
Temperatura wrzenia:
- rozkład: 10,9°C
- pod ciśnieniem 972,2 hPa: 9,9°C
Gęstość gazu w temp. 11°C: 3,09 g/dml
Gęstość gazu względem powietrza: 2,33
Prężność gazu:
- w temp. -33°C: 133,3 hPa
- w temp. 20°C: 0,14 MPa
Stężenie pary nasyconej: nie dotyczy - gaz
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 4°C: 2000 cml w 100 cml wody; w gorącej wodzie reaguje do HClO3
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, kwasie siarkowym | | Właściwości dodatkowe | Ciepło właściwe w temp. 25°C: 0,62 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. 11°C: 445 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 292 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz bardzo toksyczny, drażniący i żrący.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, może nastąpić oparzenie spojówek i rogówki; kaszel, piekący ból w nosie, gardle; może wystąpić skurcz głośni, oskrzeli, ból za mostkiem.
Obrzęk płuc może nastąpić szybko lub po okresie utajenia trwającym parę godzin. Następstwem zatrucia może być zapalenie płuc.
Skażenie skóry roztworem wywołuje oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu roztworem może wywołać oparzenie powiek, gałki ocznej z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Nie opisywano zatruć
Drogą pokarmową roztworem dwutlenku chloru.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie były opisywane; prawdopodobnie może występować przewlekłe zapalenie spojówek oraz uszkodzenia szkliwa zębów. U osób wrażliwych może występować trądzik chlorowy. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, deksametazon (inhalacyjnie), furosemid, leki rozszerzające oskrzela (prep. Atrovent inhalacyjnie), leki przeciwbólowe (pyralgina pozajelitowo).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Duszenie się, bezgłos, świszczący oddech wskazują na skurcz głośni - należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Utrzymywanie się skurczu głośni i/albo objawy skurczu oskrzeli uzasadniają podanie inhalacyjnie deksametazonu lub dożylnie hydrokortyzonu. Kontynuować podawanie tlenu. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc należy założyć stałą drogę dożylną, podać hydrokortyzon i furosemid. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
roztworem
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie oblania roztworem spłukiwać dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, nie zdejmując ubrania. Następnie zdjąć ostrożnie odzież; na oparzenia założyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian, transport do szpitala w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej. Można podać pyralginę pozajelitowo.
SKAŻENIE OCZU
roztworem
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczne pilne badanie okulistyczne. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty. |
|
|
|
|
