| Nazwa | 1,1-Dimetylohydrazyna | | Numer CAS | 57-14-7 | | Synonimy | N,N-dimetylohydrazyna; dwumetylohydrazyna; dwumetylohydrazyna niesymetryczna |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Acute Tox. 3 *, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3 *, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |      | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H350: Może powodować raka .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,1 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 60,12
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: -58 °C
Temperatura wrzenia: 63 °C
Temperatura zapłonu: -15 °C
Temperatura samozapłonu: 289 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 2,0% obj.
- górna: 25% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 25 °C: 0,782 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,07
Prężność par:
- w temp. 20 °C: 16,4 kPa
- w temp. 25 °C: 15,7 kPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: miesza się z wodą
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z alkoholem etylowym i eterem etylowym | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 22 °C: 1,4075 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 12 ÷ 20 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 122 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 630 mg/ ml (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 1060 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja żrąca, uczulająca; toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk twarzy, uczucie pieczenia w nosie, gardle, kaszel i obrzęk płuc (po okresie utajenia). Może wystąpić pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia świadomości, drgawki, zaburzenia czynności serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe oparzenie; wskutek wchłonięcia przez skórę mogą wystąpić ogólne objawy zatrucia, takie jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje oparzenie chemiczne z ryzykiem trwałego uszkodzenia gałki ocznej.
Drogą pokarmową wywołuje oparzenia błony śluzowej jamy ustnej i przełyku, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę. Może nastąpić perforacja ścian przewodu pokarmowego. Może wystąpić rozpad (hemoliza) czerwonych krwinek, uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy ogólne mogą wystąpić niezależnie od drogi zatrucia.
Objawy zatrucia przewlekłego: mogą wystąpić zmiany uczuleniowe, uszkodzenie wątroby i nerek oraz zmiany w układzie nerwowym. Prawdopodobne działanie rakotwórcze. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, Relanium w amp. 10 mg; leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie utajenia objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć jałowy opatrunek na ewentualne oparzenia. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR, z zapewnieniem pomocy dermatologicznej lub chirurgicznej, oraz konieczność hospitalizacji ze względu na wchłanianie przez skórę i ryzyko ogólnych objawów zatrucia. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.).Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|
|
