| Nazwa | Diizocyjanian 2,4`-metylenodifenylu | | Numer CAS | 5873-54-1 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc.2 (Rakotwórczość kat.2), H351;
STOT RE 2 *(Działanie toksyczne na narządy docelowe - pow`tarzane narażenie), H373 ** ;
Acute Tox. 4(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,03 mg/m3 | | NDSCh: | 0,09 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 174,16
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne lub jasnożółte
Zapach: charakterystyczny, odrażający
Temperatura topnienia: 21,8°C
Temperatura wrzenia: 154°C (1,3 hPa)
Temperatura zapłonu: 127°C
Temperatura samozapłonu: 620°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,9% obj.
- górna: 9,5% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,16% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,22 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 6,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,013 hPa
- w temp. 80°C: 1,3 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,093 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się; z gorącą wodą reaguje gwałtownie z wydzieleniem CO2
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, benzenie, czterochlorku węgla, chlorobenzenie | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5689
Lepkość w temp. 25°C: 2,72 mPa s
Ciepło właściwe: 1,54 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 130,2 J/g
Ciepło parowania w temp. 150°C: 341 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,36 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 5800 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 101,4 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca i uczulająca, podejrzana o działanie rakotwórcze u człowieka.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary lub pyły w małych stężeniach, nieprzekraczających NDS, mogą u ludzi nadwrażliwych wywołać napad astmy oskrzelowej (skurczu oskrzeli). Toluilenodwuizocyjanian (TDI) w stężeniach przekraczających NDS chwilowe wywołuje kaszel; może wystąpić kichanie, łzawienie oczu, uczucie pieczenia w gardle i natychmiastowy lub opóźniony napad duszności wskutek skurczu oskrzeli. Może nastąpić nagła utrata przytomności w czasie napadu duszności. Następstwem zatrucia może być zapalenie płuc i skaza krwotoczna spowodowana spadkiem liczby płytek krwi.
Skażenie skóry wywołuje najczęściej swędzenie, obrzęk, alergiczne zapalenie skóry i/albo zaczerwienienie i ból.
Skażenie oczu wywołuje łzawienie, ból i zaczerwienienie spojówek. Nie opisywano zatruć
Drogą pokarmową prawdopodobnie ze względu na odrażający zapach substancji. Przypuszczalnie może wywołać bóle w przełyku i ból brzucha, wymioty.
Objawy zatrucia przewlekłego: dominuje występowanie astmy oskrzelowej (szacowana częstość - ok. 10% narażonych) i wyprysku uczuleniowego skóry, mogą występować przewlekłe katary nosa, zapalenie nosogardzieli, zaburzenia węchu. Podejrzenie ryzyka nowotworów płuc. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent oraz deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie:objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę, oraz Atrovent (1-2 rozpylenia). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Duszność i skurcz oskrzeli uzasadniają: podawanie tlenu, inhalacyjnie deksametazonu oraz założenie stałej drogi dożylnej; w razie wskazań podanie dożylne hydrokortyzonu.
W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. W razie zmian założyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian konsultacja dermatologa lub transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy specjalistycznej, ze względu na ryzyko jednoczesnego wystąpienia duszności i ewentualne wskazania do leczenia zmian skórnych.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ *
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia zimną wodę albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko powikłań. W razie wskazań podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR albo reanimacyjną, w zależności od wskazań. Kontrolować akcję serca i oddychanie.
* Podano na podstawie przypuszczalnych objawów. |
|
|
|
|
