DICHLOROMETAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDichlorometan
Numer CAS75-09-2
Synonimychlorek metylenu, dwuchlorometan, dichlorek metylenu
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPCarc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 88 mg/m3
NDSCh:353 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04437:2011
PiMOŚP 2009, nr 1(59)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 84,94
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: słodkawy (podobny do zapachu chloroformu)
Temperatura topnienia: -96,7°C
Temperatura wrzenia: 40°C
Temperatura zapłonu: nie charakteryzuje się zapłonem oznaczonym w znormalizowanych testach
Temperatura samozapłonu: 605°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 13% obj.
- górna: 22% obj.
w mieszaninie z tlenem:
- dolna: 15,5% obj.
- górna: 66% obj.
Stężenie stechiometryczne: 17,36% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,326 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,93
Prężność par w temp. 20°C: 475 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1580 g/m3
- w temp. 30°C: 2250 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 1,6% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w alkoholu etylowym, metanolu, eterze etylowym, acetonie, czterochlorku węgla, benzenie
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 237°C
Ciśnienie krytyczne: 6,17 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4242
Lepkość w temp. 20°C: 0,437 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: 1,156 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 329,66 J/g
- w temp. 25°C: 336,99 J/g
Ciepło spalania: -7,12 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log): 1,25
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 724-1080 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2136 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 88000 mg/m3 (30 min)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LDL0 (człowiek, doustnie) - 357 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1765 mg/m3 (8 h)

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniach przekraczających NDS wywołuje łzawienie oczu, kaszel, zawroty głowy. Może wystąpić uczucie duszności (zwłaszcza u palaczy papierosów) wskutek zwiększenia zawartości tlenkowęglowej hemoglobiny we krwi. W większych stężeniach - drętwienie kończyn, uczucie oszołomienia, halucynacje. W stężeniach ok. 7000 mg/m3 może spowodować utratę przytomności, obrzęk płuc, śmierć.

Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból, miejscowe zaczerwienienie. Oblanie dużej powierzchni skóry zwiększa ryzyko zatrucia.

Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, łzawienie oczu, stan zapalny spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym (dawka śmiertelna wynosi około 3-4 ml). Następstwem ostrego zatrucia (inhalacyjnego i drogą pokarmową) może być uszkodzenie wątroby i nerek.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt ze skórą powoduje jej wysuszenie i przewlekły stan zapalny. Mogą wystąpić zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon i furosemid do podawania dożylnego, parafina płynna.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Pomoc lekarska:
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Transport do szpitala karetką PR.
Pomoc lekarska:
W zależności od wskazań - skierowanie do dermatologa.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody około 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczne pilne skierowanie do okulisty ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE