| Nazwa | Dichlorfos | | Numer CAS | 62-73-7 | | Synonimy | fosforan 2,2-dichlorowinylu-dimetylu; O,O-dimetylo-O-dichlorowinylofosforan; szklarniak; DDVP |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2 * inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 3 *(Toksyczność ostra, kat.3 ), H311;
Acute Tox. 3 *(Toksyczność ostra, kat.3 ), H301;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P264: Dokładnie umyć … po użyciu.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 1 mg/m3 | | NDSCh: | 3 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 220,98
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -60 °C
Temperatura wrzenia: 140 °C pod ciśnieniem 2,7 kPa
Temperatura zapłonu: >80 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,415 g/cm3
Prężność par w temp. 20 °C: 1,6 Pa
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: 18 g/l
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych, alkoholach, węglowodorach aromatycznych | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału n-oktanol/woda log (Pow): 1,47 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 17 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 15 mg/m3/4 h
LD50 (królik, skóra) - 107 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja bardzo toksyczna - blokuje esterazę cholinową, drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par i aerozolu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, a następnie wzmożone pocenie się, nadmierne łzawienie i ślinienie, zaburzenia widzenia, zwężenie źrenic, zwolnienie czynności serca, duszność, splątanie, drżenia mięśni, drgawki, śpiączkę i zgon.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: przemijająca leukocytoza z neutrofilią; kontaktowe zapalenie skóry, zapalenie nerwów obwodowych (polineuropatia).
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: siarczan atropiny (Atropina) w amp. po 1 mg do podawania pozajelitowego; obidoksym (Toxobidin) w amp. po 250 mg do podawania w warunkach szpitalnych.
Leczenie: objawowe i odtrutki specyficzne do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę należy powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu.
W razie wystąpienia takich objawów, jak: wzmożone pocenie, ślinienie, zwolnienie czynności serca (bradykardia), maksymalne zwężenie źrenic, podać dożylnie 1 mg Atropiny. Dawkę należy powtarzać aż do uzyskania klinicznych objawów działania Atropiny.
W przypadku wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.).
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku
transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka).
Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym |
|
|
|
|
