2-(DIBUTYLOAMINO)ETANOL
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-(Dibutyloamino)etanol
Numer CAS102-81-8
SynonimyN,N-dibutyloaminoetylowy alkohol
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Acute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1B), H314;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 14 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04383:2009
PiMOŚP 2006, nr 1(47)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 173,3
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniaku
Temperatura topnienia: -75 °C
Temperatura wrzenia: 222 °C
Temperatura zapłonu: 92,8 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość cieczy w temp. 22 °C: 0,86 g/cm3
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 6,0
Prężność par w temp. 20 °C: 13,3 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: 0,4%
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze etylowym.
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1070 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 1680 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca oraz działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie i ból spojówek, kaszel, bóle głowy, zwężenie źrenic, wymioty, wzmożone wydzielanie śliny, nadmierne pocenie, drgawki, śpiączkę.

Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie, owrzodzenia, a w razie skażenia dużej powierzchni skóry objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że dibutyloaminoetanol hamuje in vitro aktywność acetylocholinesterazy.

Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano; w badaniach na zwierzętach - podrażnienie oczu, skóry, błon śluzowych, martwica rogówki, utrata masy ciała.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium), leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji bromek ipratropium (Atrovent) - 1-2 rozpylenia. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie aparatem typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Na ewentualne zmiany skórne założyć jałowy opatrunek. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetkę PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.).Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE